Στις 4-6-2017, ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, στο μήνυμά του με τίτλο “ΕΥΛΟΓΙΑ Ή ΔΟΛΩΜΑ;” ανέφερε ότι πολλοί χριστιανοί σήμερα συνηθίζουν να διατηρούν μία πολύ στενή σχέση με τον Ιησού Χριστό, μέχρι να λάβουν το θαύμα που χρειάζονται. Ωστόσο, μετά από αυτό είναι πολύ απασχολημένοι για να συνεχίσουν τη σχέση τους με τον Θεό και να αυξηθούν πνευματικά. Από αυτό γεννάται το ερώτημα, αν η ευλογία αυτή ήταν από τον Θεό ή αν ήταν ένα δόλωμα του σατανά. Πρόσθεσε πως αυτό που μας κάνει να μην μπορούμε να διακρίνουμε ανάμεσα στις ευλογίες του Θεού και στα δολώματα του σατανά είναι η ανυπομονησία. Επίσης, τόνισε πως όταν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, δε θα είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι με αυτά που έχουμε. Ο Θεός είναι Πρόθυμος να μας δώσει όλα όσα χρειαζόμαστε, αλλά μπορεί να μη μας δώσει όλα αυτά που θέλουμε, επειδή αυτά που θέλει ο άνθρωπος είναι ατελείωτα. Τέλος, επισήμανε πως, αν κάνουμε τον Θεό την ευχαρίστηση της ζωής μας, θα έχουμε την επιθυμία της καρδιάς μας!

Στις 4-6-2017, η κ. Δημητροπούλου Αλεξάνδρα ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών στη Θεσσαλονίκη, για να μοιραστεί με όλους τους παρευρισκόμενους όλα όσα εμπειρίστηκε βλέποντας τη δύναμη του Ιησού Χριστού να ενεργεί στη ζωή της.

Όλα ξεκίνησαν όταν η κ. Αλεξάνδρα άρχισε να πονάει στο επάνω μέρος του αριστερού της ποδιού, κοντά στον γοφό. Δεν μπορούσε να περπατήσει, να οδηγήσει, να κάνει τις δουλειές του σπιτιού της και άλλες καθημερινές δραστηριότητες. Μία ημέρα, όμως, ενώ προχωρούσε σε κάποιον από τους δρόμους της Θεσσαλονίκης, ένιωσε ένα τράβηγμα που δεν είχε προηγηθεί ποτέ άλλοτε και σταμάτησε επί τόπου, μην μπορώντας να κινηθεί. Με φριχτό πόνο, λοιπόν, προσπαθούσε να σκεφτεί τι να κάνει και τότε θυμήθηκε τα λόγια της κόρης της, η οποία την είχε συμβουλέψει να μη διστάσει να τηλεφωνήσει στον άνθρωπο του Θεού, Χάρη,  σε οποιοδήποτε δύσκολη κατάσταση και αν βρισκόταν. Έτσι, κάλεσε αμέσως τον άνθρωπο του Θεού, λέγοντάς του όλα όσα προηγήθηκαν και, μάλιστα, του είπε να προσευχηθεί για εκείνη προκειμένου να φτάσει έστω μέχρι το σπίτι της. Αμέσως, ο άνθρωπος του Θεού Χάρης προσευχήθηκε και ο πόνος σταμάτησε την ίδια εκείνη στιγμή! Συνέχισε, λοιπόν, τη διαδρομή προς το σπίτι της, χωρίς καμία ενόχληση, δοξάζοντας τον Ιησού Χριστό για τη θεία Του έκβαση. Η ιστορία της, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Όταν έφτασε στην πόρτα του σπιτιού της, ο πόνος επανήλθε και τότε θυμήθηκε ότι αυτό που ζήτησε από τον Θεό, ήταν απλά να περάσει ο πόνος για να φτάσει τουλάχιστον μέχρι το σπίτι της. Η κ. Αλεξάνδρα συνειδητοποίησε πως το ότι ζήτησε από τον Θεό κάτι συγκεκριμένο, Τον περιόρισε σε μία συγκεκριμένη απάντηση. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να την αποθαρρύνει, όμως, εκείνη δεν παραιτήθηκε. Ξεκίνησε να προσεύχεται, καθώς τα λόγια του ανθρώπου του Θεού ήταν ακόμα μέσα στην καρδιά της, με αποτέλεσμα αυτήν τη φορά ο πόνος να την αφήσει εντελώς και να μην την ενοχλήσει ποτέ ξανά!

Επίσης, η κ. Αλεξάνδρα έπασχε σχεδόν 15 χρόνια από γαστρίτιδα, ψυχοσωματικά προβλήματα, αϋπνία, κρίσεις πανικού, αυχενικό σύνδρομο, βουλιμία και πολλά άλλα. Όλα αυτά επηρέαζαν την καθημερινότητά της σε τεράστιο βαθμό! Εξαιτίας της βουλιμίας είχε παλινδρόμηση και συνεχείς ενοχλήσεις στο στομάχι. Έβλεπε ατελείωτες ώρες τηλεόραση με εκπομπές μαγειρικής, έχοντας το φαγητό ως προτεραιότητα στη ζωή της. Ακόμη, ξυπνούσε από κρίσεις πανικού που την είχαν οδηγήσει ακόμα και στο νοσοκομείο. Παρατήρησε, όμως, ότι όταν ήρθε στη Συναγωγή, ο Ιησούς Χριστός άρχισε να τη θεραπεύει από κάθε αρρώστια και κάθε ασθένεια. Μία ημέρα, κατά τη διάρκεια της μαζικής προσευχής, ο άνθρωπος του Θεού την άγγιξε και μετά την προσευχή η βουλιμία της εξαφανίστηκε! Από την ίδια κιόλας ημέρα, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε πια όρεξη να τρώει ακατάλληλες ώρες. Είχε αλλάξει η ψυχολογική της κατάσταση, έλεγχε την πείνα της και οποιοδήποτε πρόβλημα είχε ανήκει πλέον στο παρελθόν. Δεν έχει πια συμπτώματα γαστρίτιδας ή κάποιας άλλης ψυχοσωματικής διαταραχής. Όσον αφορά την αϋπνία που την ταλαιπωρούσε για χρόνια, ανήκει στο παρελθόν, αφού τώρα κοιμάται φυσιολογικά και μπορεί να ασχοληθεί ελεύθερα με τις καθημερινές της δραστηριότητες. Χαρούμενη για όλα όσα έκανε ο Θεός στη ζωή της μας συμβουλεύει όλους να τρέχουμε προς τον Θεό και όχι μακριά από Αυτόν.

Η κ. Σταυρούλα Ουφαΐδου από τη Θεσσαλονίκη ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, στις 4-6-2017, για να ομολογήσει τη μόνιμη ελευθερία από τα δεσμά της διπολικής διαταραχής που έλαβε από τον Θεό διαμέσου του χρισμένου δούλου Του, ανθρώπου του Θεού, Χάρη.

Το πρόβλημα της διπολικής διαταραχής και της σοβαρής κατάθλιψης εμφανίστηκε στη ζωή της κ. Σταυρούλας πριν 30 χρόνια, όταν αρραβωνιάστηκε. Δυστυχώς, ο σύντροφός της μετά τον αρραβώνα τους, έδειξε την σκοτεινή του πλευρά και έτσι ξεκίνησαν τα προβλήματα. Όχι μόνο της φερόταν πολύ άσχημα, αλλά κατέληξε να την κακοποιεί σεξουαλικά, γεγονός που στιγμάτισε τη μετέπειτα ζωή της. Η κ. Σταυρούλα δεν μπορούσε να διαχειριστεί όλη αυτήν την κατάσταση, ενώ η  ψυχική της ισορροπία άρχισε να διαταράσσεται όλο και περισσότερο. Καθώς η υπόθεσή της είχε βγει εκτός ελέγχου, άρχισε να αναζητεί λύση σε ψυχίατρους. Αφού έκανε τις απαραίτητες εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν ότι έπασχε από διπολική διαταραχή και σοβαρή κατάθλιψη. Της έδωσαν πολλά ψυχοφάρμακα, τα οποία έπρεπε να παίρνει καθημερινά, όμως στη συνέχεια υπέστη άλλη μία σεξουαλική κακοποίηση η οποία την οδήγησε στην κατάρρευση. Έτσι, άρχισε να κάνει τη μία απόπειρα αυτοκτονίας μετά την άλλη, προσπαθώντας να δώσει τέλος στη ζωή της με διάφορους τρόπους.

Επιπλέον, πριν 10 χρόνια ξεκίνησε να έχει ανεξήγητους και δυνατούς σπασμούς, τους οποίους δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνη της. Μάλιστα, οι γιατροί δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τι της συνέβαινε και παρόλο που της έκαναν δεκάδες ηρεμιστικές ενέσεις, η κατάστασή της παρέμενε ανεξέλεγκτη. Εκτός από την κατάθλιψη και τους σπασμούς, η κ. Σταυρούλα είχε και αγοραφοβία. Αρχικά, δεν μπορούσε να βρίσκεται με πολύ κόσμο και, στη συνέχεια, έφτασε σε σημείο να φοβάται ακόμα και τους γονείς της, οι οποίοι τη φρόντιζαν και την αγαπούσαν. Έτσι, ήταν πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο για αυτήν να επικοινωνεί με τους γύρω της, γεγονός που στεναχωρούσε πάρα πολύ τους γονείς της, οι οποίοι προσπαθούσαν να τη βοηθήσουν με κάθε τρόπο. Παράλληλα, η κ. Σταυρούλα είχε δαιμονικές επιθέσεις και έδινε μεγάλη μάχη στον ύπνο της. Κάθε βράδυ είχε φρικτούς εφιάλτες στους οποίους έβλεπε ακόμη και το ίδιο τον διάβολο. Εξαιτίας αυτών των ονείρων, της κόβονταν η αναπνοή και ξυπνούσε έντρομη. Μάλιστα, αυτή η μάχη  επεκτεινόταν και στον φυσικό κόσμο, αφού πολλές φορές έβλεπε ακάθαρτα πνεύματα μπροστά της να της μιλάνε.

Εξαιτίας αυτών των προβλημάτων η κ. Σταυρούλα δεν μπορούσε να ζει φυσιολογικά όπως όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω της. Δεν εργαζόταν, επειδή δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις οποιασδήποτε δουλειάς. Βασανιζόταν συνεχώς, πάθαινε σπασμούς, είχε έντονους πονοκεφάλους και αισθανόταν μία περίεργη αστάθεια στα συναισθήματά της. Παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια έδωσε πάρα πολλά χρήματα σε γιατρούς και είχε πάρει πάνω από 30 διαφορετικά είδη δυνατών φαρμάκων, δεν υπήρχε καμία βελτίωση στην κατάστασή της. Εκτός από τους γιατρούς, μάλιστα, η κ. Σταυρούλα αναζήτησε λύση και σε διάφορες εκκλησίες, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Η κατάθλιψη δεν έφευγε, οι σπασμοί δε σταματούσαν και η διπολική διαταραχή κατέστρεφε τη ζωή της όλο και περισσότερο. Μέχρι που κατέληξε να μην έχει όρεξη για ζωή, δεν είχε διάθεση για να φάει ή να φροντίσει τον εαυτό της.

Η  απελπιστική κατάστασή της συνεχιζόταν, μέχρι που έμαθε από έναν φίλο του πατέρα της για τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών στη Θεσσαλονίκη, και πήρε την απόφαση να έρθει. Έτσι, ήρθε στη Συναγωγή στις 16-10-2016 και μπήκε στη γραμμή της προσευχής, ελπίζοντας πως ο Θεός θα την ελευθερώσει από όλα όσα τη βασάνιζαν. Όταν, λοιπόν, την άγγιξε ο άνθρωπος του Θεού και προσευχήθηκε για αυτήν, η κ. Σταυρούλα ένιωσε μία ταραχή και άρχισε να τρέμει, μην μπορώντας να ελέγξει τον εαυτό της. Ένιωθε ότι υπήρχε ένα δαιμόνιο μέσα της το οποίο έφυγε αμέσως μετά την προσευχή του ανθρώπου του Θεού. Μετά από αυτό, ξεκίνησαν οι ριζικές αλλαγές στη ζωή της. Σταδιακά, η κ. Σταυρούλα άρχισε να τρώει και να κοιμάται κανονικά, αφού οι εφιάλτες που έβλεπε κάθε βράδυ έφυγαν. Ακόμη, η χαρά του Θεού άρχισε σιγά σιγά να έρχεται μέσα στην καρδιά της και να διώχνει τη θλίψη. Έτσι, πριν το καταλάβει, δεν είχε πια κατάθλιψη! Η διπολική διαταραχή και οι σπασμοί έχουν εξαφανιστεί εντελώς από τη ζωή της, καθώς το δαιμόνιο που κρυβόταν πίσω από όλα αυτά δεν μπόρεσε να σταθεί μπροστά στη δύναμη του χρίσματος του Θεού. Πλέον, δεν έχει ανάγκη τα ψυχοφάρμακα που έπαιρνε καθημερινά, αφού χαμογελάει συνεχώς διότι δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά και την ειρήνη που αισθάνεται. Μάλιστα, η αλλαγή της είναι τόσο μεγάλη που οι φίλοι και οι συγγενείς της δεν μπορούν να την αναγνωρίσουν. Έκπληκτοι, τη βλέπουν στον δρόμο και τη θαυμάζουν, καθώς παρατηρούν ότι το πρόσωπό της λάμπει και είναι γαλήνιο. Επίσης, η σχέση της με τους γονείς της είναι πιο καλή από ποτέ! Δε νιώθει πια φόβο όταν είναι κοντά τους και συνεχώς θέλει να εκφράζει την αγάπη της προς αυτούς. Ελεύθερη και ευτυχισμένη, η κ. Σταυρούλα, ευχαριστεί και δοξάζει τον Θεό που τη βοήθησε και της έδωσε μία δεύτερη ευκαιρία ζωής. Γεμάτη ευγνωμοσύνη και συγκίνηση, μας συμβούλεψε όλους να έχουμε πίστη στον Ιησού Χριστό, γιατί μόνο Αυτός μπορεί να μας σώσει!

Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου! Οι αλλαγμένες ζωές είναι η απόδειξη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Ζωντανός και ενεργεί στις ζωές των ανθρώπων. Αυτό που είναι αδύνατο για τον άνθρωπο, είναι δυνατό για τον Θεό!

Παρακάτω βλέπουμε φωτογραφίες, από την κυριακάτικη Συνάθροιση στις 4-6-2017, καθώς ο άνθρωπος του Θεού προσευχήθηκε για όλους αυτούς που ήρθαν στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, και εμπιστεύθηκαν το πρόβλημά τους στον Ιησού Χριστό, λαμβάνοντας έτσι το θαύμα τους.