ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ

Μία αισιόδοξη ατμόσφαιρα δοξολογίας επικράτησε στις 17-6-2018, όταν προσήλθαν όλοι οι πιστοί στην εκκλησία για να λατρεύσουν τον Κύριο, έχοντας την πεποίθηση πως όταν δοξάζεις τον Θεό μέσα στις δυσκολίες, Αυτός θα σε ανταμείψει με τις ουράνιες ευλογίες Του!

Στη συνέχεια, ο ευαγγελιστής Γιάννης Μιχαηλίδης κήρυξε ένα μήνυμα, το οποίο με τη χάρη του Θεού επρόκειτο να ενθαρρύνει πολλούς να συνεχίσουν να αγωνίζονται τον καλό αγώνα της πίστης, με νέα και ανανεωμένη δύναμη. Στο μήνυμά του με τίτλο “ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ”, ο ευαγγελιστής μίλησε για την αδυναμία μας, ως παιδιά του Θεού, να σταθούμε ακλόνητοι μέσα στις δύσκολες καταστάσεις. Στο πρώτο μέρος του μηνύματός του ο ευαγγελιστής μίλησε για το ότι πρέπει να εμπλέκουμε τον Θεό σε καθετί που κάνουμε, τονίζοντας πως “πρέπει να εξετάζουμε τα πάντα μέσα από το φως του Λόγου του Θεού αν θέλουμε να γίνουμε υπερνικητές και αν θέλουμε να τα καταφέρουμε, όπως οι ήρωες της πίστης τα κατάφεραν και όπως ο Ιησούς τα κατάφερε”.

Στο δεύτερο μέρος του μηνύματος, ο ευαγγελιστής, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του Παύλου και του Σίλα (Πράξεις των Αποστόλων 16:16-26) επισήμανε πως πρέπει να έχουμε οραματισμό και όχι εναλλακτικές λύσεις, καθώς όταν έχουμε εναλλακτικές λύσεις δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά. Αυτό που έκανε τον Παύλο και τον Σίλα να δοξάζουν και να λατρεύουν τον Θεό μέσα στη φυλακή, μέσα στον πόνο και τις πληγές, μέσα στα δεσμά, ήταν ο οραματισμός τους. “Όταν έχεις οραματισμό, είναι αυτός ο οραματισμός που θα σου πει πού να πας, τι να κάνεις και τι να πεις”. Ο οραματισμός τους έλεγε: “Κανένας και τίποτα δε θα μας σταματήσει από το να κηρύττουμε το Λόγο του Θεού”. Ο Παύλος και ο Σίλας γνώριζαν πως υπερνικάς τον διάβολο όταν αρνείσαι να προσβληθείς και, έτσι, υπερνίκησαν παραμένοντας σταθεροί στην πίστη τους εν Χριστώ Ιησού, δοξάζοντας το όνομά Του. “Ο τρόπος που θα χειριστείς την κατάστασή σου ως παιδί του Θεού, θα δείξει σε ολόκληρο τον κόσμο ποιον Θεό υπηρετείς. Ο Ιησούς Χριστός δεν τα παράτησε ποτέ και, αφού καλεστήκαμε να γίνουμε μιμητές Του, ούτε και εμείς θα τα παρατήσουμε!” Τέλος, ο ευαγγελιστής υπενθύμισε πως, ως χριστιανοί, όλοι έχουμε καλεστεί σε μία αποστολή και αν τα παρατήσουμε, αποτυγχάνουμε για τον εαυτό μας αλλά και για όλους αυτούς στους οποίους έχουμε σταλθεί.

Ο κ. Μιχάλης Καλαϊτζόγλου ξεκίνησε να ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες από την ηλικία των 10 ετών και σύντομα, μέσα στα επόμενα χρόνια είχε αναδειχθεί σε αθλητή εθνικού και ευρωπαϊκού επιπέδου και κύρους. Ένα πρόβλημα, όμως, τον ταλαιπωρούσε έντονα, το οποίο δε θα σταματούσε μέχρι τη στιγμή που ο Θεός θα επενέβαινε στο ζήτημα.

Στα πρώτα χρόνια του δημοτικού ο κ. Μιχάλης είχε ένα ατύχημα. Ενώ έπαιζε με τους συμμαθητές του, χτύπησε το κεφάλι του σε μία κολόνα, το μπροστινό του δόντι έσπασε και ένα κομμάτι του έπεσε στο έδαφος. Άμεσα, ο οδοντίατρος κόλλησε το σπασμένο κομμάτι, αλλά, επειδή δε δόθηκε η κατάλληλη φροντίδα κατά τη διαδικασία της θεραπείας, ένα χρόνο αργότερα το ούλο γύρω από το δόντι πρήστηκε, το χείλος του φούσκωσε και για μία εβδομάδα ένας οξύς πόνος τον είχε καθηλώσει. Ο πόνος ήταν τόσο ισχυρός που δεν μπορούσε να καταπραϋνθεί με κανένα παυσίπονο! Μην μπορώντας να περπατήσει, διότι κάθε δόνηση επιδείνωνε την κατάστασή του, αλλά και αδυνατώντας να κοιμηθεί, έσπευσε στον οδοντίατρο, ο οποίος του ζήτησε να επιστρέψει μόλις το ούλο του ξεπρηστεί. Μία εβδομάδα αργότερα και νιώθοντας καλύτερα, ο κ. Καλαϊτζόγλου αμέλησε τη σύσταση του ειδικού. Τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει, αλλά η πραγματική αιτία του πόνου δεν είχε καταπολεμηθεί.

Το πρόβλημα επανεμφανίστηκε το επόμενο έτος! Έκτοτε, κάθε χρόνο για τα επόμενα 25 χρόνια, αυτός ο πόνος εμφανιζόταν ξανά και ξανά. Κάθε φορά που συνέβαινε αυτό, ο κ. Μιχάλης θα έπρεπε να ακυρώσει όλες τις δραστηριότητές του και τους αγώνες του, αφού δεν μπορούσε να κινηθεί ή να συγκεντρωθεί. Όποτε πίεζε την περιοχή κοντά στο δόντι ένιωθε έντονο πόνο και αυτό συνέβαινε συχνά στις προπονήσεις του ή στην επαφή με άλλους αντιπάλους. Τα συμπτώματα εμφανίζονταν πολύ έντονα δύο ή τρεις φορές κάθε χρόνο! Ακόμη, πολλές φορές κατά τη διάρκεια των προπονήσεων ο κ. Μιχάλης σταματούσε ξαφνικά να αναπνέει για περίπου μισό λεπτό και πανικόβλητος ζητούσε βοήθεια από τον προπονητή του. Ο προπονητής του προσπαθούσε να τον καθησυχάσει, όμως δεν μπορούσε να εξηγήσει τι συνέβαινε με την καρδιά του νεαρού. Ως προπονητής kick boxing και ο ίδιος αργότερα, κάθε χρόνο, τον καιρό που θα επιδεινωνόταν υπερβολικά η κατάστασή του, υπέφερε και αναγκάστηκε έτσι να αφήσει για λίγο το επάγγελμά του, με αποτέλεσμα να χάσει το μεροκάματό του. Μόλις, όμως, το ούλο ξεπρηζόταν ο κ. Μιχάλης αμελούσε και πάλι να επισκεφθεί τον οδοντίατρο παρά τις συμβουλές των δικών του και, έτσι, ποτέ δεν είχε μάθει την πραγματική αιτία του προβλήματός του.

Χρόνια αργότερα, ο κ. Μιχάλης γνώρισε τη Συναγωγή Εκκλησία Όλων των Εθνών. Μία ημέρα, είχε μία συνάντηση με τον άνθρωπο του Θεού, Χάρη, στο γραφείο του και έλαβε μία οδηγία που άλλαξε τη ζωή του! Χωρίς να γνωρίζει κάτι για την κατάστασή του, ο άνθρωπος του Θεού τού φανέρωσε πως έχει πρόβλημα με το δόντι του και πως θα πρέπει να το φροντίσει. Αυτή τη φορά η οδηγία ήταν από τον Θεό και έτσι ο κ. Μιχάλης δεν μπορούσε παρά να υπακούσει. Προς μεγάλη του έκπληξη, άκουσε τον γιατρό να του λέει με θαυμασμό: “Απορώ πώς είσαι ακόμα ζωντανός!” Μία κύστη, γεμάτη πύον, βρισκόταν επάνω από το δόντι του και σε περίπτωση που έσπαγε, το πύον θα οδηγούνταν στο κυκλοφορικό του και θα πάθαινε ανακοπή, κάτι που πολύ πρόσφατα είχε συμβεί σε κάποιον γνωστό του συγκεκριμένου οδοντίατρου! Πλέον, ο κ. Μιχάλης γνώριζε την αιτία των ενοχλήσεων στην καρδιά και την αναπνοή του. Έτσι, με τη φροντίδα του οδοντίατρου η αιτία του πόνου, αλλά και η απειλή της ζωής του εξαλείφθηκε.

Γεμάτος ευγνωμοσύνη, ο κ. Μιχάλης ευχαριστεί τον Θεό για τη σωτήρια επέμβασή Του στη ζωή του και συμβουλεύει τον κόσμο να αναζητήσουν μέσα στο δικό τους πρόβλημα μία οδηγία εν δικαιοσύνη από τον Θεό και να την ακολουθήσουν κατά γράμμα, ώστε να αλλάξει η ζωή τους. Τέλος, υπόσχεται να ακολουθεί τον Παντοδύναμο Θεό για πάντα.

Πράγματι, χρειάζεσαι μόνο έναν Λόγο από τον Θεό, για να αλλάξει η ζωή σου! Αυτή η οδηγία έρχεται μαζί με θεραπεία, ευλογία και άνοιγμα, γιατί όπου ο Θεός οδηγεί, προμηθεύει και προστατεύει!

Στις 17-6-2018, ο κ. Τσατινιάν Ασότ , κάτοικος Θεσσαλονίκης, ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, για να ομολογήσει  κάθε θαυμαστή αλλαγή που έφερε ο Ιησούς Χριστός στη ζωή του, μετά την προσευχή που έλαβε από τον άνθρωπο του Θεού, Χάρη! Ο κ. Ασότ παρακολουθούσε την αντίστοιχη εκκλησία στο Λάγος της Νιγηρίας και πληροφορήθηκε από φίλο του για την ύπαρξη της ίδιας διακονίας, εδώ στη Θεσσαλονίκη.

Για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, η ζωή του ήταν ένας Γολγοθάς! Ταλαιπωρούνταν από την οικονομική ανέχεια, την αστάθεια στον επαγγελματικό τομέα και προβλήματα υγείας. Από τη στιγμή που απέκτησε δισκοκήλη στη σπονδυλική του στήλη, η ζωή του άλλαξε ριζικά, αφού ξαφνικά δεν μπορούσε πια να εργάζεται στις οικοδομικές επιχειρήσεις που του επέφεραν έναν καλό μισθό. Μάλιστα, σε κάθε αλλαγή του καιρού υπέφερε από αφόρητους πόνους. Προσλήφθηκε σε πάρα πολλές εργασίες, αλλά πολύ σύντομα τον απέλυαν, γιατί δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει λόγω πόνου! Το γεγονός αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεισφέρει όσο θα ήθελε στις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας και να αισθάνεται άσχημα που έδινε ένα μικρό πόσο ως δέκατο στον Θεό. Παράλληλα, ανησυχούσε έντονα για τον γιο του, ο οποίος είχε χαμηλές μαθησιακές επιδόσεις, λόγω της διάσπασης προσοχής που παρουσίαζε. Η δασκάλα του διαρκώς έκανε παρατηρήσεις σχετικά με την απροσεξία του παιδιού και ο κ. Ασότ δεν ήξερε τι να κάνει προκειμένου να βοηθήσει τον γιο του.

Μετά την προσευχή που έλαβε από τον άνθρωπο του Θεού, οι πόνοι εξαφανίστηκαν οριστικά και, έτσι, μπόρεσε πάλι να εργαστεί στις βαριές οικοδομικές εργασίες. Παρόλα αυτά, είχε εμπιστοσύνη στον Θεό και ομολογούσε στους φίλους του ότι ο Θεός θα του δώσει μία ακόμα καλύτερη εργασία πολύ σύντομα! Αυτή η θετική ομολογία παρήγαγε ένα πνεύμα υπερνικητή μέσα του! Σύντομα, λοιπόν, δέχτηκε μία πρόταση να δημιουργήσει ένα κυνοτροφείο και να πουλάει σκύλους ράτσας. Ο Κύριος ευλόγησε τα γεννήματα των σκύλων του και το εισόδημά του δεκαπλασιάστηκε! 

Επιπλέον, έπαψε να ανησυχεί για τον γιο του, γιατί χάρη στο έλεος του Κυρίου η διάσπαση προσοχής εξαφανίστηκε! Ο μικρός Θεοχάρης έχει πια ενδιαφέρον για τα μαθήματά του και τώρα είναι από τους καλύτερους μαθητές της τάξης! Παράλληλα, με τη χάρη του Θεού, πήρε την πρώτη θέση στον πρώτο του αγώνα Τζούντο, στο τουρνουά Τζούντο Νεολαίας της Νεάπολης Θεσσαλονίκης!

Περήφανος πια ως πατέρας, αλλά και ως οικογενειάρχης μάς συμβουλεύει να μην τα παρατάμε όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, γιατί όλα όσα μας συμβαίνουν είναι σχεδιασμένα σύμφωνα με τη σοφία του Θεού. Σκοπός των δυσκολιών είναι να αποκτήσουμε τον χαρακτήρα του Ιησού Χριστού για να μπορούμε να διατηρήσουμε τις ουράνιες ευλογίες που μας έχει χαρίσει ο Πατέρας Θεός.

Αλληλούια! Τι καλό και Θαυμαστό Θεό έχουμε! Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι εκεί όπου είναι παρών ο Παντοδύναμος Θεός είναι αδύνατον να μη γίνει ένα θαύμα!