Την Κυριακή στις 2-9-2018, δημιουργήθηκε μία ατμόσφαιρα πίστης, μέσω της ομάδας λατρείας της Συναγωγής, Εκκλησίας Όλων των Εθνών. Μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα πίστης, έγινε πιο εύκολο σε όσους παρευρέθηκαν να καταθέσουν το πρόβλημά τους στα παντοδύναμα χέρια του Θεού και να λάβουν το θαύμα τους.

Ακολούθησε το μήνυμα με τίτλο “Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥ ” από τον ευαγγελιστή Γιώργο Αθανασιάδη, στο οποίο μας έδωσε το μυστικό για να μη χάσουμε τον προορισμό μας. Στο μήνυμα αυτό, τόνισε ότι φτωχοί δεν είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα, αλλά αυτοί που δεν έχουν οραματισμό! Το να μην έχεις χρήματα δεν μπορεί να σε καταστρέψει, όμως το να μην έχεις έναν οραματισμό είναι πολύ επικίνδυνο. Και αυτό γιατί ένας άνθρωπος χωρίς οραματισμό είναι ένας άνθρωπος χωρίς κατεύθυνση και χωρίς τη βοήθεια του Πατέρα!

Στη συνέχεια, συμπλήρωσε πως ο Παύλος και ο Σίλας δόξαζαν τον Θεό μέσα στη φυλακή, επειδή ήταν άνθρωποι με οραματισμό. Για αυτό στις Πράξεις των Αποστόλων 16:19-34 βλέπουμε πως ένας σεισμός έσπασε τα δεσμά τους και ελευθερώθηκαν από τη φυλακή τους. Ο οραματισμός τους δημιούργησε δρόμο εκεί που δεν υπήρχε δρόμος! Ο ευαγγελιστής τόνισε, λοιπόν, ότι ένας άνθρωπος μπορεί να έχει πολλές ικανότητες, όμως αν δεν έχει οραματισμό, δεν έχει κινητήριο δύναμη. Ο οραματισμός είναι η κινητήριος δύναμη! Με αυτόν είναι πιο εύκολο να χειριστείς την κατάστασή σου, επειδή ξέρεις ότι δε θα κρατήσει για πάντα. Εάν είσαι ένας άνθρωπος με οραματισμό δε θα πέφτεις ποτέ σε απόγνωση. Έτσι, για να έχεις τη δύναμη του οραματισμού, πρέπει να γίνεις ένας άνθρωπος με οραματισμό και αυτό θα γίνει μόνο όταν πιστέψεις στο όνειρό σου. Κλείνοντας το μήνυμά του, ο ευαγγελιστής μάς συμβούλεψε να κάνουμε τον οραματισμό μας τον μοναδικό μας φίλο, επειδή ο οραματισμός μας θα ανοίξει δρόμο εκεί που δεν υπάρχει δρόμος!

Ό,τι φαίνεται αδύνατο για τους ανθρώπους είναι δυνατό για τον Θεό. Αυτό ήρθε να επιβεβαιώσει ο Γιάννης Παναπακίδης την Κυριακή στις 2-9-2018 στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, μαζί με τη μητέρα του κ. Τζένη Νικολοπούλου.

Από μικρή ηλικία, και πιο συγκεκριμένα από το δημοτικό, αντιμετώπιζε μεγάλη δυσκολία με τα μαθήματα. Δεν μπορούσε να διαβάσει καλά και δυσκολευόταν ιδιαίτερα στην ορθογραφία. Όλα αυτά οδηγούσαν σε καβγάδες με την οικογένειά του, επειδή δεν μπορούσε να αποδώσει στα μαθήματά του όπως θα έπρεπε. Η σχέση με τη μητέρα του, μάλιστα, δεν ήταν καλή, καθώς η ίδια ως γονέας πίστευε ότι για όλα ευθυνόταν η αδιαφορία του γιου της. Έτσι, προσπαθώντας να βρουν λύση σε ειδικούς, ανακάλυψαν ότι ο Γιάννης είχε δυσλεξία. Το πρόβλημα αυτό ήταν που τον έκανε να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στα μαθήματα, όπως οι υπόλοιποι συμμαθητές του. Αυτή η κατάσταση προκαλούσε άγχος στον νεαρό μαθητή, ο οποίος χρειαζόταν τον διπλάσιο χρόνο διαβάσματος από ότι τα άλλα παιδιά στο σχολείο ώστε να μπορεί να συγκρατεί στη μνήμη του όσα τους δίδασκαν. Και παρ’ όλο που έκανε τόσο κόπο για να διαβάσει, συνέχιζε να κάνει λάθη, πράγμα το οποίο τον έκανε να απογοητεύεται όλο και περισσότερο. Αυτό το πρόβλημα με τον καιρό αυξανόταν, και κάθε χρονιά φαινόταν όλο και πιο αβέβαιη, αφού ο ίδιος δεν έβλεπε να έχει κάποιο μέλλον με το σχολείο. Μέχρι που στην Α΄ Γενικού Λυκείου, είχε απογοητευτεί τόσο με το σχολείο που σκεφτόταν πολύ σοβαρά να σταματήσει το σχολείο και να βρει μία δουλειά, ώστε να εξασφαλίσει με κάποιον τρόπο το μέλλον του.

Εξαιτίας της στενοχώριας και της απογοήτευσης, η σχέση του με τον Θεό είχε χαθεί, δεν προσευχόταν και δε μελετούσε τον Λόγο του Θεού, μένοντας έτσι χωρίς κανένα απολύτως στήριγμα και χωρίς καμία απολύτως οδηγία. Όταν ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, συνάντησε τον άνθρωπο του Θεού, Χάρη, ζήτησε τη συμβουλή του σχετικά με τα ακαδημαϊκά προβλήματα που αντιμετώπιζε. Τότε, ο άνθρωπος του Θεού τον  συμβούλεψε να αλλάξει σχολείο, να αφήσει το γενικό λύκειο, να πάει σε ένα επαγγελματικό λύκειο (ΕΠΑΛ) για να κάνει αυτό που του αρέσει. Έτσι, ο Γιάννης αποφάσισε να ακολουθήσει τη συμβουλή αυτή και να αλλάξει σχολείο στην κρίσιμη τάξη της Β΄ Γενικού Λυκείου. Έτσι, ξεκίνησε να πηγαίνει σε επαγγελματικό λύκειο και ακολουθήσε τον τομέα των αεροσκαφών. Όταν έφτασε στην Γ΄ Επαγγελματικού Λυκείου, ενώ ο ίδιος είχε βάλει στόχο να περάσει σε κάποιο ΤΕΙ, όπως συνηθίζουν οι περισσότεροι μαθητές Επαγγελματικών Λυκείων, μετά από οδηγία του ανθρώπου του Θεού, έβαλε στόχο να περάσει στο Πολυτεχνείο, πράγμα αρκετά δύσκολο και σπάνιο για έναν μαθητή από ΕΠΑΛ. Άρχισε να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στα μαθήματα του και να ονειρεύεται το μέλλον του, πράγμα που δεν μπορούσε να κάνει πριν. Υπακούοντας στη συμβουλή του ανθρώπου του Θεού, αποφάσισε να κάνει οτιδήποτε ήταν δυνατό για να περάσει στο Πολυτεχνείο.

Όταν, λοιπόν, ήρθε ο καιρός των εξετάσεων, στις ενδοσχολικές εξετάσεις αρίστευσε με βαθμό απολυτηρίου 19,5! Πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις μπήκε στη γραμμή της προσευχής, ζητώντας από τον Θεό να φανερώσει τη δύναμη Του στην αδυναμία του, όπως και έγινε! Μετά τη γραμμή προσευχής, συνειδητοποίησε πως δε χρειαζόταν πια τόσο χρόνο όσο πριν, προκειμένου να αποστηθίσει κάτι, αλλά μόνο μία ανάγνωση αρκούσε για να το θυμάται. Έτσι, τα πήγε περίφημα στις πανελλαδικές εξετάσεις και κατάφερε να περάσει στη σχολή που τόσο πολύ επιθυμούσε. Με τη χάρη του Θεού, ο Γιάννης πέρασε στο Πολυτεχνείο της Πάτρας στο τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών, στο οποίο κατάφεραν να εισαχθούν μόνο οκτώ άτομα από όλη την Ελλάδα, και ανάμεσά τους ήταν ο Γιάννης, ο μοναδικός μαθητής που τα κατάφερε από ΕΠΑΛ.

Εκτός από την ακαδημαϊκή του επιτυχία, ομολογεί και την τεράστια αλλαγή στη σχέση του με τον Θεό, που ξεκίνησε από τότε που συνάντησε τον άνθρωπο του Θεού, Χάρη. Άρχισε να προσεύχεται και να μελετάει τον Λόγο του Θεού καθημερινά, καθώς επίσης και να αναγνωρίζει τον Κύριο ως πηγή των ευλογιών του. Μάλιστα, η καλή σχέση με τον Θεό αντικατοπτρίζεται στις καλές σχέσεις που έχει πια με την οικογένειά του. Πλέον, υπάρχει επικοινωνία μεταξύ τους και οι καβγάδες έχουν εξαφανιστεί, προς δόξα Κυρίου. Με πολύ χαρά μάς συμβούλεψε να μην αφήνουμε την κατάστασή μας να επηρεάσει τη σχέση μας με τον Θεό, γιατί αυτό μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Τέλος, υποσχέθηκε πως εκείνος και ο οίκος του θα δοξάζουν τον Κύριο για πάντα!

Η γνήσια προθυμία σου και η ικανότητα του Παντοδύναμου Θεού φέρνουν το θαύμα. Η επιτυχία σου δεν έχει να κάνει με την κατάσταση που αντιμετωπίζεις τώρα, δεν έχει να κάνει με την αποτυχία που βλέπεις τώρα. Η επιτυχία σου έχει να κάνει με αυτό που ο Ιησούς Χριστός έκανε για εσένα επάνω στον Σταυρό!

Στις 2-9-2018, η 40χρονη κ. Κατούνα Καχιέλι ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, για να ευχαριστήσει με χαρά τον Κύριο των Δυνάμεων για την απελευθέρωση που της χάρισε.

Από όταν ήταν έξι ετών, η κ. Κατούνα υπέφερε από σοβαρές αϋπνίες, διότι κάθε βράδυ έβλεπε εφιάλτες, πίσω από τους οποίους κρυβόταν ένα ακάθαρτο πνεύμα. Οι εφιάλτες αυτοί τη γέμιζαν με φόβο, ενώ ταυτόχρονα της προκαλούσαν διάφορους πόνους στο σώμα. Έτσι, εξαιτίας του φόβου, κάθε νύχτα γινόταν νευρική και φώναζε. Μάλιστα, η σχέση της κ. Κατούνα με τον Θεό εξασθενούσε και δυσκολευόταν πολύ να προσευχηθεί ή να περάσει ποιοτικό χρόνο με τον Θεό. Επιπλέον, της συνέβαιναν συνεχώς ατυχήματα ως παιδί, με αποτέλεσμα να παθαίνει κατάγματα στα χέρια και τα πόδια της. H οικογένειά της, προσπαθώντας να της παρέχει προστασία και να διώξει τον φόβο από τη ζωή της, την πήγε σε διάφορες μάγισσες που πραγματοποιούσαν επάνω της διάφορες ειδωλολατρικές και σατανικές τελετουργίες. Όμως, όλα αυτά δεν είχαν κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα επάνω της. Τότε, της πρότειναν να βαπτιστεί. Η κ. Κατούνα ήλπιζε πως αφού βαπτιστεί και φορέσει έναν σταυρό θα μπορούσε επιτέλους να κοιμηθεί, αλλά ούτε αυτό τη βοήθησε!

Μεγαλώνοντας άρχισε να έχει αρνητικές σκέψεις, οι οποίες την οδήγησαν σε κατάθλιψη και σε τάσεις αυτοκτονίας. Δεν έβλεπε τον εαυτό της ικανό και δεν ήξερε πως θα μπορούσε να τα καταφέρει στο μέλλον. Παράλληλα, δεν μπορούσε να κοιμηθεί, γεγονός που δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την καθημερινότητά της, και ξεκίνησε να αντιμετωπίζει προβλήματα στην υγεία και τη μνήμη της. Αυτό είχε αντίκτυπο και στον ακαδημαϊκό τομέα, αφού δεν κατάφερε ποτέ να τελειώσει το πανεπιστήμιο, παρ’ όλο που ήταν από τις καλύτερες φοιτήτριες. Η κ. Κατούνα δεν κατάφερε ούτε να εργαστεί, ούτε να δημιουργήσει τη δική της οικογένεια, αν και το ήθελε πολύ. Μάλιστα, όσες φορές προσπάθησε να παντρευτεί κάποιον, το άτομο αυτό καταστρεφόταν σε κάθε τομέα της ζωής του. Σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι απογοητεύσεις στη ζωή της, έχασε ξαφνικά και τον πατέρα της από καρκίνο.

Στην παρουσία του Θεού, όμως, καμία κατάσταση δεν είναι μόνιμη! Έφτασε η ημέρα που η κ. Κατούνα έμαθε μέσω μίας φίλης της για τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, και έτσι αποφάσισε να την επισκεφθεί και να μπει στη γραμμή της προσευχής στις 27-8-2018. Τότε, ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, προσευχήθηκε για αυτήν και το ακάθαρτο πνεύμα που της κατέστρεφε τη ζωή, εκτέθηκε και ομολόγησε αυτά που έκανε στη ζωή της: “Είμαι ο δράκος! Έχω καταστρέψει τα πάντα! Τους σκοτώνω όλους στην οικογένειά της… Σκότωσα τον πατέρα της! Μπήκα μέσα της από μικρή ηλικία.”

Στη συνέχεια, το χρίσμα του Θεού που φέρνει αληθινή θεραπεία, ευλογία και απελευθέρωση, έδιωξε το ακάθαρτο πνεύμα στο όνομα του Ιησού Χριστού, διαμέσου του ανθρώπου του Θεού.

Πλέον, η κ. Κατούνα είναι ελεύθερη από το ακάθαρτο πνεύμα που τη βασάνιζε. Τώρα πια, κοιμάται γαλήνια χωρίς κανέναν εφιάλτη ή πόνο. Δεν έχει πια κατάθλιψη, ενώ τα προβλήματα υγείας ανήκουν στο παρελθόν. Μάλιστα, δηλώνει πως ο Θεός έχει βάλει την ειρήνη Του στην καρδιά της και Τον ευχαριστεί ειλικρινά για αυτό. Φανερά χαρούμενη, συμβούλεψε τα παιδιά του Θεού να μην είναι ανυπόμονα όσον αφορά την απάντηση του Θεού στα προβλήματά τους και υποσχέθηκε να υπηρετεί τον Θεό μέχρι το τέλος της ζωής της.

Όταν ο Θεός σε ελευθερώνει, το κάνει τέλεια και για τη σωτηρία της ψυχής σου!

Παρακάτω βλέπουμε φωτογραφίες από τη γραμμή της προσευχής. Άνθρωποι ήρθαν από διάφορα μέρη του κόσμου, αποφασισμένοι να φέρουν την κατάστασή τους μπροστά στον Ιησού Χριστό και να λάβουν από Εκείνον τη λύση, μέσω του ανθρώπου του Θεού, Χάρη.