Στις 18-9-2016, στο μήνυμα με τίτλο “ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ”, ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι διαμέσου της αμαρτίας ο άνθρωπος έχασε την ειδική χάρη να επικοινωνεί με τον Θεό. Ωστόσο, για να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να είναι ικανοποιημένος με τη ζωή του, πρέπει να εμπειριστεί τον Θεό. Επομένως, η ικανοποίηση της ζωής δεν έχει να κάνει με το να έχεις παιδιά, λεφτά ή άλλα υλικά αγαθά, αλλά με το να εμπειρίζεσαι τον Θεό.

Επισήμανε, επίσης, πως οι ευλογίες του κόσμου εμπλουτίζουν το σώμα μας, ενώ οι ευλογίες του Ιησού Χριστού εμπλουτίζουν την ψυχής μας για μία αιωνιότητα. Πρόσθεσε πως αν ο Λόγος μπει μέσα στην καρδιά σου, τότε θα έχεις μια σχέση με τον Θεό, επειδή ο συλλογισμός του Λόγου του Θεού είναι επίσκεψη μαζί Του. Αν μέσα στη δυσκολία σου αλλάζεις ομολογία, τότε δεν είσαι ένα γνήσιο παιδί του Θεού. Αν, όμως, ευλογείς τον Θεό μέσα στη δυσκολία σου, αποδεικνύεις ότι είσαι ένα γνήσιο παιδί του Θεού!

Η κ. Ζαν Τακ Ουμουμπάνο, κάτοικος Ολλανδίας, από 9 ετών είχε έντονο βήχα, γεγονός που την εμπόδιζε από το να λειτουργεί φυσιολογικά στην καθημερινότητά της. Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στο σχολείο της ή να μελετήσει και να ασχοληθεί με δραστηριότητες, όπως κάθε παιδί της ηλικίας της. Πολύ συχνά ανέβαζε πυρετό, είχε αδυναμία και δυσκολία στον ύπνο. Οι γονείς της ανησυχούσαν ιδιαίτερα για αυτήν, αφού τα συμπτώματα που είχε, ήταν ίδια με αυτά της ελονοσίας.

Στη συνέχεια, η μικρή τότε Ζαν Τακ οδηγήθηκε στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί τής έκαναν βρογχοσκόπηση, προκειμένου να εντοπίσουν ποιο ήταν το πρόβλημα που της προκαλούσε εκείνα τα έντονα, ενοχλητικά συμπτώματα. Αρχικά οι γιατροί δεν έβρισκαν τίποτα και, καθώς η μικρή Ζαν Τακ είχε αρχίσει να αισθάνεται καλύτερα, οι γονείς της υπέθεσαν ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό. Αργότερα, όμως, στην ηλικία των 14 ετών, τα συμπτώματα επέστρεψαν ακόμα πιο έντονα και, έτσι, οι γονείς της αποφάσισαν να κάνουν περαιτέρω εξετάσεις. Οι γιατροί, τότε, βρήκαν στα πνευμόνια της έναν όγκο και το μόνο που μπορούσαν να κάνουν, ήταν να αφαιρέσουν το σημείο που βρισκόταν. Για αυτό, λοιπόν, προχώρησαν σε χειρουργική επέμβαση όπου της αφαίρεσαν τον ένα πνεύμονα. Έτσι, παρά τις δυσκολίες και τον πόνο, έμαθε να ζει σε αυτές τις συνθήκες και προσάρμοσε τη ζωή της στα νέα δεδομένα.

Ωστόσο, το πρόβλημα αυτό επηρέαζε την καθημερινότητά της σε μεγάλο βαθμό. Στο σχολείο, μάλιστα, δυσκολευόταν ιδιαίτερα έχοντας μόνο έναν πνεύμονα, αφού έπρεπε να ξεκουράζεται συνεχώς και δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους ρυθμούς των υπόλοιπων συμμαθητών της στις καθημερινές δραστηριότητες. Έτσι, πάντα ήταν πολύ προσεκτική στις κινήσεις της και καθώς περνούσαν τα χρόνια συμβιβάστηκε με τον ενοχλητικό βήχα και το γεγονός ότι δεν είχε τις αντοχές να ανταπεξέλθει στις καθημερινές τις υποχρεώσεις. Μάλιστα, όταν μεγάλωσε και παντρεύτηκε, το πρόβλημα αυτό επηρέαζε ολόκληρη την οικογένεια, καθώς ήταν δύσκολο για εκείνη να κάνει ακόμα και τις δουλειές του σπιτιού. Ο σύζυγός της, βλέποντας την κατάστασή της, τη βοηθούσε με τη φροντίδα των παιδιών, ανησυχώντας παράλληλα για την εξέλιξη της υγείας της, αφού ο βήχας γινόταν όλο και πιο έντονος, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ εξαιτίας του θορύβου.

Η κ. Ζαν Τακ αντιμετώπιζε αυτό το πρόβλημα επί 30 χρόνια και, καθώς είχε κουραστεί από τις πολλές και χωρίς αποτέλεσμα επισκέψεις της σε πολλούς γιατρούς, ένιωθε απογοητευμένη, πιστεύοντας ότι θα ζήσει με αυτό τον τρόπο σε ολόκληρη τη ζωή της… Μέχρι που έμαθε για τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών! Η πληροφορία για τη Συναγωγή ήρθε το διάστημα που έψαχνε στο διαδίκτυο κάποιο μέρος όπου θα μπορούσε να βρει πραγματικά λύση στο πρόβλημά της. Τη στιγμή που ανακάλυψε το Emmanuel TV, παρακολούθησε με ποιον τρόπο ο Θεός εξακολουθεί να εργάζεται στις ημέρες μας, τις ομολογίες, τις απελευθερώσεις και τις θεραπείες που λάμβαναν οι άνθρωποι και όλα αυτά της κίνησαν το ενδιαφέρον τόσο πολύ, που την έκαναν να αναρωτιέται αν θα μπορούσε και εκείνη να θεραπευτεί από το πρόβλημα που είχε.

Όταν, λοιπόν, έμαθε ότι ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, προγραμμάτισε με το σύζυγό της να επισκεφθεί τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, πιστεύοντας ότι αν βρισκόταν εκεί θα λάμβανε σίγουρα τη θεραπεία της! Έτσι, η κ. Ζαν Τακ ήρθε στην Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, στις 24-1-2016, μπήκε στη γραμμή της προσευχής και έλαβε το χρισμένο άγγιγμα από τον άνθρωπο του Θεού! Ένα μόνο άγγιγμα ήταν αρκετό ώστε να αλλάξει τη ζωή της για πάντα! Η κ. Ζαν Τακ ένιωσε αμέσως την αλλαγή και, από την πρώτη κιόλας στιγμή μετά τη γραμμή της προσευχής, συνειδητοποίησε πως ήταν θεραπευμένη!

Μετά από το τεράστιο θαύμα που έλαβε, το αντρόγυνο ήρθε και πάλι στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, στις 18-9-2016, για να ευχαριστήσει τον Ιησού Χριστό, μοιράζοντας μαζί μας τη θαυμαστή ομολογία τους. Η ζωή τους έχει αλλάξει ολοκληρωτικά και η κ. Ζαν Τακ αισθάνεται καλύτερα από ποτέ! Ο ενοχλητικός βήχας ανήκει πλέον στο παρελθόν και εκείνη δοξάζει τον Θεό, που της χάρισε τη θεραπεία της μετά από 30 χρόνια ατελείωτου βασανιστηρίου. Τώρα πια, φροντίζει τα τρία της παιδιά και νιώθει πιο γερή και δυνατή από ποτέ. Ασχολείται καθημερινά με τις δουλειές του σπιτιού και ζει με την οικογένειά της όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος! Πλέον μπορεί να τραγουδάει και να συζητάει με τους γύρω της, πράγμα που της ήταν δύσκολο για πολλά χρόνια, λόγω του χρόνιου βήχα. Η κ. Ζαν Τακ πανευτυχής, έχοντας λάβει το δικό της θαύμα, μας συμβουλεύει να μην κοιτάμε πίσω, αλλά να έχουμε πίστη στον Ιησού Χριστό, γιατί Αυτός κρατάει το μέλλον μας στα χέρια Του!

Η κ. Κωνσταντίνα Παπαδοπούλου, κάτοικος Γιαννιτσών, ήρθε χαρούμενη στις 18-9-2016 στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών στη Θεσσαλονίκη, για να ομολογήσει τη θεραπεία που έλαβε από το μακροχρόνιο πρόβλημά της, όταν μπήκε ένα μήνα πριν στη γραμμή της προσευχής.

Η κ. Κωνσταντίνα αντιμετώπιζε τα τελευταία 30 χρόνια σοβαρές ημικρανίες. Το πρόβλημα αυτό ξεκίνησε από τα σχολικά της ακόμα χρόνια, όταν ήταν 15 ετών. Αυτό ήταν κάτι που δεν της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, καθώς ήταν ένα κληρονομικό πρόβλημα μέσα στην οικογένεια, από το οποίο πάσχουν πολλοί συγγενείς της. Αυτές οι κρίσεις ημικρανίας εμφανίζονταν πολύ συχνά και διαρκούσαν από τρεις ημέρες έως δύο μήνες. Μάλιστα, η κ. Κωνσταντίνα, θέλοντας να βρει μία λύση στο πρόβλημά της, επισκεπτόταν συνεχώς γιατρούς, όμως, όπως ανέφεραν οι ίδιοι, δεν υπήρχε θεραπεία και της έδιναν μία ειδική φαρμακευτική αγωγή για ημικρανίες, ώστε να ανακουφίζεται προσωρινά από τον πόνο. Έτσι, έπαιρνε κάθε ημέρα 6-7 δυνατά παυσίπονα, τα οποία τις περισσότερες φορές δεν είχαν κανένα απολύτως αποτέλεσμα.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια και η κ. Κωνσταντίνα δημιούργησε τη δική της οικογένεια, οι ημικρανίες χειροτέρευαν όλο και περισσότερο και δυσκόλευαν σε τεράστιο βαθμό την καθημερινότητά της. Έπρεπε να παραμένει ξαπλωμένη στο κρεβάτι, αφού ο πόνος που ένιωθε στο κεφάλι της ήταν ανυπόφορος και, εξαιτίας του, το υπόλοιπο σώμα της δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Ήταν ακατόρθωτο να κάνει τις δουλειές του σπιτιού και να αποδώσει στην εργασία της. Έλειπε συνεχώς από τη δουλειά της, αλλά ακόμα και όταν βρισκόταν εκεί, έπρεπε να παίρνει παυσίπονα κάθε μισή ώρα για να φέρει σε πέρας τις υποχρεώσεις της. Παράλληλα, ήταν αδύνατο να διαβάζει και να μελετάει, αφού κάθε φορά που το επιχειρούσε, ο πόνος επιδεινωνόταν σε σημείο που δεν τον άντεχε! Μάλιστα, στην αρχή και στο τέλος της περιόδου της, η ένταση του πονοκεφάλου γινόταν ακόμα μεγαλύτερη. Εκείνα τα διαστήματα, ακόμα και το πιο δυνατό αναλγητικό φάρμακο που κυκλοφορούσε, δεν μπορούσε να την ανακουφίσει από τον πόνο ούτε για λίγο.

Επίσης, οι έντονες ημικρανίες επηρέαζαν τη σχέση της με την οικογένειά της, αφού δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της σαν μητέρα και να αφιερώσει χρόνο στην οικογένεια. Τα παιδιά της διαρκώς έβλεπαν τη μητέρα τους στο κρεβάτι με ημικρανίες και, έτσι, δεν είχαν την ευκαιρία να της μιλήσουν ή να επικοινωνήσουν μαζί της. Η κ. Κωνσταντίνα δεν ήταν σε θέση να τους συμπαρασταθεί, αλλά αντίθετα, της συμπαραστέκονταν τα παιδιά της! Ακόμα και όταν είχαν κάποιο πρόβλημα και χρειάζονταν βοήθεια από τη μητέρα τους, αναγκάζονταν να το λύσουν μόνα τους, ώστε να μην την επιβαρύνουν περισσότερο.

Καθώς ο πόνος στο κεφάλι είχε γίνει τρόπος ζωής για την κ. Κωνσταντίνα και ήταν εξαρτημένη από τα φάρμακα, φρόντιζε να υπάρχουν παντού γύρω της παυσίπονα! Οι ημικρανίες ήταν μία σχεδόν μόνιμη κατάσταση στη ζωή της κ. Κωνσταντίνας και, για αυτό, είχε αρχίσει να απελπίζεται με αυτήν την ταλαιπωρία. Έτσι, πήρε την απόφαση, στις 28-8-2016, να μπει στη γραμμή της προσευχής με πίστη στην καρδιά της ότι ο Θεός θα την ελευθέρωνε από τις ημικρανίες που τη βασάνιζαν όλα αυτά τα χρόνια. Όταν, λοιπόν, την άγγιξε ο άνθρωπος του Θεού για να προσευχηθεί για αυτήν, αισθάνθηκε τη γλυκιά παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έχασε τις αισθήσεις της. Αργότερα, όμως, κατά τη διάρκεια της μαζικής προσευχής, ένιωσε την ανάγκη να κάνει εμετό. Αισθανόταν ότι κάτι έπρεπε να βγει από το σώμα της και άρχισε να κάνει εμετό μια παράξενη ουσία με αίματα.

Όταν γύρισε στο σπίτι της και, καθώς περνούσαν οι ημέρες, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε πάρει κανένα παυσίπονο! Είχαν περάσει τρεις εβδομάδες και δεν είχε αισθανθεί τον παραμικρό πόνο στο κεφάλι της! Εκείνη ήταν και η στιγμή που κατάλαβε ότι ο Ιησούς Χριστός την είχε θεραπεύσει.

Όλη η δόξα ανήκει στον Θεό! Μετά τη γραμμή της προσευχής και τον εμετό, με τον οποίο κάθε αρρώστια και ασθένεια έφυγαν από το σώμα της κ. Κωνσταντίνας, οι ημικρανίες ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα, ευχαριστεί και δοξάζει τον Θεό για τη νέα και όμορφη ζωή που της χάρισε! Πλέον δεν έχει κανένα πόνο στο κεφάλι της και δε χρειάζεται να παίρνει τα βαριά φάρμακα που χρησιμοποιούσε συνεχώς πριν. Μπορεί να απολαμβάνει την καθημερινότητά της, να κάνει όλες τις δουλείες της και να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις της, καθώς ο πόνος που την καθήλωνε στο κρεβάτι της έχει εξαφανιστεί! Ακόμα και κατά τις ημέρες της περιόδου της, δεν αισθάνεται απολύτως τίποτα, ενώ παλιότερα ήταν ένας τρομερός εφιάλτης εξαιτίας των ημικρανιών! Μάλιστα, ένα νέο κεφάλαιο ξεκίνησε στη σχέση της με τον Θεό, αφού τώρα πια μπορεί να διαβάζει την Αγία Γραφή χωρίς να την εμποδίζει ο πόνος στο κεφάλι.

Μετά από 30 χρόνια βασανιστικού πόνου, φαίνεται πολύ παράξενο στην κ. Κωνσταντίνα το ότι δεν έχει ημικρανίες. Το ίδιο, μάλιστα, συμβαίνει και στα παιδιά της, τα οποία απορούν με τις διαφορές που βλέπουν στη μητέρα τους και ευχαριστούν τον Θεό που τους χάρισε μία ολοκαίνουρια μαμά! Ευτυχισμένη τώρα πια, η κ. Κωνσταντίνα συμβουλεύει όλους όσους έχουν κάποιο πρόβλημα σαν το δικό της, να το αφήσουν στον Θεό.

Όσο μακροχρόνιο και αν είναι το πρόβλημά σου, όσο και αν έχει γίνει κομμάτι της ζωής σου, ο Θεός είναι Ικανός και Πρόθυμος να το πάρει από εσένα! Φτάνει εσύ να το αφήσεις σε Αυτόν!

Όσο μεγάλο και αν είναι το πρόβλημά μας ο Ιησούς Χριστός έχει τη λύση! Δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα για τον Ιησού, αλλά τα πάντα είναι ίδια! “Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω.” (Κατά Ματθαίον 11:28) Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε ανθρώπους που εμπιστεύθηκαν το πρόβλημά τους στον Ιησού Χριστό και έλαβαν το θαύμα τους!