Στις 15-1-2017, ο άνθρωπος του Θεού Χάρης έδωσε ένα διαχρονικό μήνυμα με τίτλο “Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ”. Όλοι οι άνθρωποι περνάμε κάποια δύσκολη κατάσταση. Αυτή η κατάσταση μερικούς από εμάς μας ρίχνει ψυχολογικά ή και σωματικά, και άλλους μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό. Ως παιδιά του Θεού, όμως, δεν πρέπει να αφήνουμε την κατάστασή μας να μας απομακρύνει από τον Θεό, καθώς ο καιρός της δοκιμασίας είναι καιρός για να ενδυναμώσουμε τη σχέση μας μαζί Του.

Επίσης, ο άνθρωπος του Θεού επισήμανε πως, ως παιδί του Θεού, οι δοκιμασίες που περνάς είναι ένας τρόπος διόρθωσης, με τον οποίο ο Θεός μπορεί να σε φτιάξει και να σε χτίσει όπως θέλει Αυτός. Όσο περισσότερο δοκιμάζεσαι, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η επιτυχία στη ζωή σου. Αν δε θέλεις να περάσεις μέσα από την εκπαίδευση του Κυρίου, δε θα μπορέσεις να διατηρήσεις τη θέση σου στο πέρασμα του χρόνου. Ο σατανάς θέλει να εστιάζεις σε πράγματα που δεν έχεις, για να μην εκτιμήσεις τον Θεό για αυτά που έχεις. Εκτίμησε, λοιπόν, τον Θεό για αυτό που έχει κάνει στη ζωή σου και θα το κάνει ξανά και ξανά!

Στις 15-1-2017, ο 18χρονος Δημήτρης Παναπακίδης ήρθε να δώσει την ομολογία του στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, για να ευχαριστήσει τον Θεό για τη μεγάλη χάρη του Θεού στη ζωή του. 

Πέρυσι τον Ιούνιο του 2016, ο Δημήτρης έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις για να εισαχθεί σε κάποιο πανεπιστήμιο, έχοντας ως όνειρο και στόχο να περάσει στο Πολυτεχνείο, στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Η σχολή αυτή στη Θεσσαλονίκη είχε ως βάση 18.100 μόρια και έτσι ο Δημήτρης έπρεπε να γράψει τουλάχιστον τόσα μόρια για να μπορέσει να μπει στο τμήμα αυτό. Καθώς η οικογένεια του Δημήτρη δεν μπορούσε να τον στηρίξει οικονομικά ώστε να σπουδάσει σε κάποια άλλη πόλη πέρα από τη Θεσσαλονίκη, οι επιλογές του Δημήτρη περιορίζονταν ακόμα περισσότερο. Ωστόσο, μέσα στην καρδιά του πίστευε ότι ο Θεός ήταν Δυνατός να απλώσει το χέρι Του, να τον βοηθήσει και να κάνει ένα μεγάλο θαύμα στη ζωή του. Καθώς είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στον Θεό, ο Δημήτρης αποφάσισε να μπει στη γραμμή της προσευχής πριν από τις πανελλήνιες εξετάσεις, ώστε να λάβει το άνοιγμα που αναζητούσε.

Όταν πλέον τελείωσε τις εξετάσεις ο Δημήτρης, τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που περίμενε. Είχε περάσει στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο Βόλο. Αμέσως μόλις το έμαθε, έτρεξε να ενημερώσει τον άνθρωπο του Θεού ότι είχε γράψει 1.000 μόρια λιγότερα από αυτά που χρειαζόταν για να περάσει στο τμήμα της Θεσσαλονίκης. Όμως, ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, μόλις το άκουσε, του ανακοίνωσε προς μεγάλη του έκπληξη ότι θα περνούσε στη σχολή που επιθυμούσε παίρνοντας μεταγραφή! Μετά από αυτά τα λόγια του ανθρώπου του Θεού, ο Δημήτρης ξεκίνησε τη διαδικασία της αίτησης με πίστη στην καρδιά του, χωρίς να έχει αμφιβολία μέσα του ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά. Έτσι, γνωρίζοντας την άποψη του Θεού για την κατάστασή του, ξεκίνησε να παρακολουθεί τα μαθήματα του εξαμήνου στη Θεσσαλονίκη, παρόλο που είχε περάσει στο Πανεπιστήμιο του Βόλου.

Καθώς είχε πιστέψει στον λόγο που του δόθηκε από τον άνθρωπο του Θεού, ήταν βέβαιος ότι θα πάρει τη μεταγραφή του. Και έτσι έγινε! Μετά από μόλις δύο μήνες αναμονής κατέφθασε το άνοιγμα που με τόση λαχτάρα περίμενε. Του ανακοίνωσαν ότι τελικά πήρε τη μεταγραφή του για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης! Μάλιστα, ήταν η πιο σύντομη διαδικασία μεταγραφών που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα! Χαρούμενος ο Δημήτρης, δοξάζει και ευχαριστεί τον Θεό που του άνοιξε δρόμο εκεί όπου φαινόταν να μην υπάρχει δρόμος. Μας συμβούλεψε να έχουμε εμπλεκόμενο τον Θεό στη ζωή μας, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με επιλογές και αποφάσεις.

Όταν ο Θεός είναι εμπλεκόμενος στις υποθέσεις σου, δεν έχει σημασία ποιος άλλος είναι εμπλεκόμενος, γιατί εσύ μαζί με τον Θεό είστε η πλειοψηφία. Από τη στιγμή που προσπαθείς να πετύχεις έναν στόχο στη ζωή σου, όπως το να πετύχεις στις πανελλαδικές εξετάσεις και να περάσεις στη σχολή που θέλεις, χρειάζεσαι έναν βοηθό, χρειάζεσαι κάποιον που να σε υποστηρίζει! Ας προχωρούμε με πίστη στο δύσκολο αυτόν αγώνα της ζωής, δίνοντας προσοχή στον Λόγο του Θεού που μπορεί να ανανεώσει το νου μας.

H δεσποινίς Κάρμεν Φοντάν, ηλικίας 14 ετών, ήρθε στις 15-01-2017 στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, για να μοιραστεί μαζί μας τη θαυμαστή της ομολογία.

Όλα άρχισαν, όπως μας είπε, όταν μία μέρα καθώς έπαιζε με τη φίλη της πινγκ-πονγκ, η φίλη της έκανε μία απότομη κίνηση και χτύπησε την Κάρμεν με δύναμη στον αγκώνα. Παρόλο που πονούσε πολύ στο χέρι της μετά από αυτό, δεν το θεώρησε κάτι τόσο σημαντικό για να πάει στο νοσοκομείο. Όμως, η κατάσταση αυτή την επηρέασε και στις αθλητικές της δραστηριότητες, αφού εξαιτίας του πόνου δεν μπορούσε να συνεχίσει το άθλημα που τόσο αγαπούσε, το μπάσκετ. Μάλιστα, εκείνο το διάστημα ήταν μία σημαντική περίοδος πρωταθλήματος και χρειαζόταν να αφιερώσει αρκετό χρόνο στις προπονήσεις. Ακόμη, δεν μπορούσε να αποδώσει στον εκπαιδευτικό τομέα και να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του σχολείου της. Το χέρι της δεν ήταν σταθερό και έτσι δυσκολευόταν να το χρησιμοποιήσει μέσα στην καθημερινότητά της για να αυτοεξυπηρετείται. Ο πόνος ήταν τόσο έντονος, που χρειαζόταν τη βοήθεια της μητέρας της ακόμα και για να ντυθεί.

Η δυσάρεστη αυτή κατάσταση συνεχιζόταν, ώσπου έφτασε σε σημείο να μην αντέχει άλλο τον πόνο και αποφάσισε ότι έπρεπε να επισκεφθεί το νοσοκομείο για να ανακαλύψει τι είχε συμβεί στο χέρι της. Στο νοσοκομείο, ο γιατρός τής είπε ότι ο αγκώνας της είχε ραγίσει και ότι έπρεπε να φορέσει επίδεσμο για 10 ημέρες, ώστε να κρατάει το χέρι της σταθερό. Μάλιστα, τόνισε ότι αν τυχόν συνεχίζονταν οι πόνοι θα έπρεπε να επιστρέψει απευθείας στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις. Έτσι, στην κατάσταση που βρισκόταν η Κάρμεν, δεν μπορούσε να κάνει απότομες κινήσεις με το χέρι της, ούτε καν να το κουνήσει. Όμως, γνώριζε ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος, ήξερε τι ήταν Ικανός να κάνει και θέλησε να λάβει τη δική Του θεραπευτική αγωγή. Αποφάσισε να τρέξει κοντά Του και να βρει τη μόνιμη λύση στο πρόβλημά της.

Επισκέφθηκε, λοιπόν, τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών στη Θεσσαλονίκη, στις 16-10-2016 και μπήκε στη γραμμή της προσευχής.Καθώς βρισκόταν εκεί, λίγα λεπτά μετά την προσευχή του ανθρώπου του Θεού, η Κάρμεν άρχισε να συνειδητοποιεί ότι δεν πονούσε πια! Μάλιστα, ένιωθε το χέρι της πιο άνετο και πιο χαλαρό από ποτέ.

Ενθουσιασμένη, λοιπόν, ομολόγησε μπροστά σε όλους την τέλεια θεραπεία που έλαβε και έδειξε όλες τις κινήσεις που δεν μπορούσε να κάνει πριν! Έτσι, την ώρα της ομολογίας, μας έδειξε τι μπορεί να κάνει τώρα χωρίς καμία δυσκολία και πόνο.

Όλη η δόξα ανήκει στο Θεό. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος εχθές, σήμερα και στους αιώνες. Η συμβουλή της σε καθέναν που αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας είναι: “Όποιο και αν είναι το πρόβλημα υγείας ή η ασθένεια σου, ο Θεός μπορεί να σε θεραπεύσει αρκεί να έχεις πίστη!”.

Ο Ιησούς Χριστός δεν είπε ποτέ αντίο! Εξακολουθεί να εργάζεται δυναμικά στις ζωές των ανθρώπων, χαρίζοντάς τους θεραπεία, ελευθερία και κάθε ουράνια ευλογία! Κάθε εβδομάδα, άνθρωποι από όλον τον κόσμο ταξιδεύουν στη Θεσσαλονίκη, για να λάβουν ένα χρισμένο άγγιγμα από τον άνθρωπο του Θεού που θα αλλάξει τις ζωές τους για πάντα! Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε στιγμιότυπα από τη γραμμή της προσευχής που πραγματοποιήθηκε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, στις 15-1-2016.