ΣΥΝΤΡΙΨΕ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Με την πίστη σαν ασπίδα απέναντι σε κάθε δυσκολία και δοκιμασία, πιστοί από διάφορα μέρη του κόσμου παρευρέθηκαν στη Χριστιανική Εκκλησία Όλων των Εθνών – Θεσσαλονίκης, για να δουν από κοντά το θαυματουργό χέρι του Κυρίου να ενεργεί στη ζωή τους. Η ομάδα λατρείας δημιούργησε μια όμορφη ατμόσφαιρα γεμάτη πίστη, τραγουδώντας ύμνους δοξολογίας και λατρείας. Εκείνη τη στιγμή, τίποτα δεν φαινόταν αδύνατο, καθώς η θεραπεία, η απελευθέρωση και η ευλογία έμοιαζαν να έρχονται τόσο φυσικά όσο και η αναπνοή!

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο άνθρωπος του Θεού, Γιώργος Αθανασιάδης, ο οποίος καλωσόρισε τους πιστούς με ένα θεόπνευστο μήνυμα με τίτλο «ΣΥΝΤΡΙΨΕ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ». Ξεκίνησε εξηγώντας ότι η προσευχή είναι το πιο ισχυρό όπλο στη ζωή του χριστιανού. Είναι το βάλσαμο για κάθε πληγή και το φάρμακο για κάθε ασθένεια! Αν, λοιπόν, αναζητάμε μια θεϊκή παρέμβαση για την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε, η προσευχή είναι απαραίτητη! Ωστόσο, πολλοί χριστιανοί σήμερα είτε δεν γνωρίζουν πώς θα έπρεπε να προσεύχονται για τις ανάγκες τους είτε προσεύχονται με λάθος τρόπο. Υπάρχουν δε χριστιανοί που βρίσκονται για χρόνια στην πίστη, αλλά εξακολουθούν να μην γνωρίζουν τη προσέγγιση που πρέπει να έχουν στην προσευχή τους. Ο προφήτης Γιώργος, τόνισε ότι όλα αυτά τα προβλήματα προκύπτουν, διότι οι χριστιανοί σήμερα προσεύχονται, δίνοντας οδηγίες στον Θεό για το τι πρέπει να κάνει, χωρίς να σκεφτούν αν αυτό που αντιμετωπίζουν είναι για τη δόξα Του!

Το πρώτο βιβλικό απόσπασμα που χρησιμοποίησε πάρθηκε από το Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 18:10-14: «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν· ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. O Φαρισαίος, καθώς στάθηκε, προσευχόταν από μέσα του τα εξής: Σε ευχαριστώ, Θεέ, ότι δεν είμαι όπως και οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και όπως αυτός ο τελώνης. Nηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, αποδεκατίζω όλα όσα έχω. Kαι ο τελώνης, που στεκόταν από μακριά δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να υψώσει στον ουρανό, αλλά χτυπούσε στο στήθος του, λέγοντας: Θεέ μου, σκέπασε με έλεος εμένα τον αμαρτωλό. Σας λέω: Aυτός κατέβηκε στο σπίτι του δικαιωμένος, παρά εκείνος· επειδή, όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί· και εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί». Αναλύοντας την παραβολή, υπογράμμισε τη στάση του τελώνη στην προσευχή του, ο οποίος αναγνώρισε τον εαυτό του ως αμαρτωλό και ανάξιο ενώπιον του Θεού. Αντίθετα, ο Φαρισαίος καυχιόταν ενώπιον του Θεού, υψώνοντας τον εαυτό του… Προκειμένου να αφυπνίσει τον λαό του Θεού, ξεκαθάρισε ότι όταν προσεγγίζουμε τον Θεό στην προσευχή μας, πρέπει πρώτα να δούμε τον εαυτό μας ως αμαρτωλό και ανάξιο της παρουσίας Του, πριν γίνουμε κατάλληλοι να μας υψώσει ή να μας τιμήσει. Όπως ακριβώς έκανε ο τελώνης!

Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του εκατόνταρχου από την Αγία Γραφή, ο οποίος έτρεξε στον Ιησού Χριστό για βοήθεια, επισήμανε στα παιδιά του Θεού ότι, παρόλο που ο ίδιος είχε μια υψηλή κοινωνική θέση στα μάτια των ανθρώπων, προσήλθε ενώπιον του Θεού με ταπεινότητα! Ως αποτέλεσμα, έφυγε από την παρουσία του Χριστού αλλαγμένος, σωσμένος και δικαιωμένος. Η πράξη αυτού του ανθρώπου αποτυπώνει το πρώτο θαύμα που πραγματοποιήθηκε από απόσταση, καθώς ο δούλος του εκατόνταρχου θεραπεύτηκε εκείνη τη στιγμή με έναν λόγο του Ιησού Χριστού. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι όσοι έρχονται στον Θεό πρέπει να το κάνουν με ταπεινότητα και ειλικρίνεια καρδιάς, και όχι με υπερηφάνεια σε μορφή νηστείας και προσευχής ή κουνώντας τα χέρια σε ένδειξη λατρείας, χωρίς όμως να έχουν ολοκληρωτική αναμόρφωση καρδιάς και ζωής!

Κατόπιν, διάβασε και ένα δεύτερο βιβλικό απόσπασμα από το βιβλίο των Ψαλμών 33:16-18: «O βασιλιάς δεν σώζεται με πλήθoς στρατεύματος· o δυνατός δεν ελευθερώνεται με τη μεγάλη του ανδρεία. Mάταιo τo άλoγo για σωτηρία· και δεν θα σώσει με την πoλλή τoυ δύναμη. Προσέξτε, τo μάτι τoύ Kυρίoυ βρίσκεται επάνω σ’ εκείνoυς πoυ τoν φoβoύνται· επάνω σ’ εκείνoυς πoυ ελπίζoυν στo έλεός τoυ.». Ο βασιλιάς Δαβίδ, παρά τη δύναμη και τα πλούτη που διέθετε, πάντοτε στηριζόταν στον Κύριο για κάθε του απόφαση και ενέργεια. Σε αντίθεση με ένα μεγάλο ποσοστό χριστιανών σήμερα που τείνει να στηρίζεται στη δική του δύναμη. Ξεχνώντας ότι, όταν στηριζόμαστε στη δική μας δύναμη και πειράζουμε τον σατανά να μας πειράξει, προκαλούμε τον Θεό να αποσύρει τη δύναμή Του και να μας αφήσει στη δική μας δύναμη!

Κλείνοντας το μήνυμα, ο άνθρωπος του Θεού Γιώργος, τόνισε στα παιδιά του Θεού ότι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην πέσουν στην παγίδα του διαβόλου, βάζοντας τις ευλογίες τους πάνω από τον Θεό, διότι αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ! Έχοντας, λοιπόν, αυτήν τη γνώση, θα είμαστε έτοιμοι να συντρίψουμε το εμπόδιο της προσευχής που είναι η υπερηφάνεια και η πεποίθηση ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι χωρίς τη βοήθεια του Θεού!

«ΗΜΟΥΝ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΦΩΣ!»

Πιθανόν να μπορεί να δεχτεί κάποιος ότι ένα μικρό παιδί αισθάνεται φόβο πιο εύκολα και έχει ανάγκη τους γονείς του για να νιώσει ξανά ασφάλεια και παρηγοριά. Ωστόσο, εάν αυτό θεωρείται φυσιολογικό, μέχρι ποια ηλικία ισχύει; Και πόσο έντονα έχει το «δικαίωμα» αυτός ο ακίνδυνος κατά τ’ άλλα φόβος να σε επηρεάσει; Εάν ρωτήσουμε αυτόν τον νεαρό άντρα, η απάντησή του ίσως και να εκπλήξει μερικούς!

Από την ηλικία των 5 ετών, ο κυπριακής καταγωγής κ. Μάριος άρχισε να βλέπει κάποια άσχημα όνειρα στον ύπνο του. Ξυπνούσε τρομοκρατημένος και ούρλιαζε μέσα στη νύχτα. Ακόμη και ξύπνιος, δεν έβρισκε ησυχία, καθώς όταν άνοιγε τα μάτια του, μετά από αυτά τα όνειρα αισθανόταν ότι οι τοίχοι του σπιτιού κόντευαν να τον συνθλίψουν! Θα έλεγε κανείς πως βρισκόταν σε μία «φυλακή», αφού έπειτα ούτε να κοιμηθεί δεν μπορούσε –ένιωθε μία «σκοτεινή» παρουσία δίπλα του. Αυτό το φαινόμενο συνέβαινε σε εβδομαδιαία βάση.

Έτσι, ζητούσε να κοιμάται κάθε βράδυ με τους γονείς του, οι οποίοι προσπαθούσαν να τον ηρεμούν μετά από τους εφιάλτες, μα δεν ήξεραν πώς να το κάνουν. Ήταν ένα παιδί που ακόμη και όταν μεγάλωσε λίγο, ήταν αδύνατον να το αφήσεις μόνο του στο σπίτι, ούτε καν κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Έχοντας περάσει μερικά χρόνια σε αυτήν την κατάσταση, ο κ. Μάριος κατέληξε να είναι ένας έφηβος με χαμηλή αυτοπεποίθηση, αντιμετώπιζε δυσκολίες όσον αφορά την κοινωνικοποίησή του και δεν διέθετε δική του προσωπική άποψη. Μάταια προσπαθούσε μέσω της διασκέδασης με φίλους σε νυχτερινά κέντρα να ξεπεράσει το πρόβλημα που αντιμετώπιζε.

Στα 18 του ήρθε η ώρα να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Ένα βράδυ που κοιμόταν, ξαφνικά, ένιωσε κάποιον να τον πιέζει στο στήθος σαν να ήθελε να τον σκοτώσει! Προσπαθούσε, αλλά δεν μπορούσε να ζητήσει βοήθεια από τους άλλους στρατιώτες στον θάλαμο. Όταν σταμάτησε αυτή η δαιμονική επίθεση, ο κ. Μάριος ανησυχούσε μήπως ξανασυνέβαινε. Και, πράγματι, κατά τη διάρκεια της θητείας του, δέχτηκε την ίδια επίθεση άλλες 2 φορές.

Έκτοτε, γεννήθηκε ένας νέος φόβος στην καρδιά του. Με το παραμικρό σύμπτωμα ή πόνο, φοβόταν πως κάτι κακό θα συμβεί στην υγεία του, και πανικοβλημένος ζητούσε από τους γονείς του να τον πηγαίνουν στους γιατρούς!

Όλα αυτά τα χρόνια, η σχέση του με τον Θεό ήταν εντελώς τυπική, μέχρι που υπέκυψε στις δυσκολίες του και ομολογούσε ότι δεν υπάρχει Θεός.

Πέρα από τον φόβο, υπήρχε και η λαγνεία στη ζωή του κ. Μάριου, η οποία με τη σειρά της τον οδήγησε στην πορνογραφία και στον αυνανισμό. Μολονότι ο ίδιος το θεωρούσε κάτι φυσιολογικό, γέμισε μέσα του με κατάθλιψη και ένιωθε ένα κενό, χάνοντας κάθε επιθυμία να είναι δραστήριος στη ζωή! Συνεπώς, έβλεπε το μέλλον του αβέβαιο.

Με τη χάρη Του, ο Κύριος κανόνισε το Θείο ραντεβού μαζί του, για να συνειδητοποιήσει πως ο Κύριος όχι μόνο υπάρχει, αλλά σώζει και μεταμορφώνει ζωές! Έτσι, είδε κάποια βίντεο της διακονίας στο διαδίκτυο. Βλέποντας άλλους ανθρώπους να ελευθερώνονται, να θεραπεύονται και να ευλογούνται, αποφάσισε ότι και ο ίδιος έπρεπε να λάβει προσευχή! Όπως και έγινε! Ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, προσευχήθηκε για αυτόν την ώρα της γραμμής προσευχής και εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε κάτι να τον εγκαταλείπει. Οι αλλαγές στη ζωή του δεν άργησαν να φανούν!

Το ίδιο κιόλας βράδυ, ο κ. Μάριος κοιμήθηκε με ειρήνη έπειτα από πολλά χρόνια! Κάθε φόβος και κάθε αίσθημα κενού και κατάθλιψης έχουν εξαφανιστεί! Φυσικά, δεν έχει πλέον χαμηλή αυτοεκτίμηση! Είναι ένας άνθρωπος που κάνει σχέδια για το μέλλον του, το οποίο τώρα πια βλέπει λαμπρό! Πλέον έχει τη δική του άποψη και δεν επηρεάζεται από τις απόψεις των άλλων! Τέλος, η λαγνεία αποτελεί πια, παρελθόν για αυτόν!

«Μην απογοητεύεσαι· όσα προβλήματα κι αν έχεις, η λύση είναι ο Ιησούς Χριστός!», ήταν η όμορφη συμβουλή του. Δεν παρέλειψε, επίσης, να υποσχεθεί στον Παντοδύναμο Θεό ότι θα εκπληρώσει τον σκοπό Του στη ζωή του!

Δεν είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι φόβο ως δημιούργημα του Υψίστου, διότι ο φόβος αποδυναμώνει την αποφασιστικότητά μας και την ικανότητα της βούλησης.

ΟΤΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΝΙΚΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!

Η ζωή συχνά φέρνει απρόσμενες δοκιμασίες, που συχνά μας κάνουν να αμφισβητούμε την πίστη μας στον Θεό. Όταν η αρρώστια χτυπά, πολλοί νιώθουν θυμό, πόνο και αμφιβολία. Αυτά τα συναισθήματα, ωστόσο, δεν περιορίζονται μόνο στο σώμα, αλλά επηρεάζουν και την ψυχή, οδηγώντας μας να αμφισβητήσουμε ακόμα και την ύπαρξη ή τη δύναμη του Θεού. Μια τέτοια εμπειρία αμφιβολίας, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε απρόσμενη ευλογία! Σε κάποιες περιπτώσεις, η πίστη, ακόμα κι όταν φαίνεται να σβήνει, γίνεται το φως που τελικά οδηγεί στην ελευθερία. Τα ίδια συναισθήματα αισθανόταν και ο κ. Φίλμον, ο οποίος στη δοκιμασία της αρρώστιας, βίωσε την αμφιβολία, αλλά και τη θαυματουργή θεραπεία που του πρόσφερε ο Θεός, επαναφέροντας την πίστη του με θαυμαστό τρόπο!

Όλα στην υγεία του κ. Φίλμον άρχισαν όταν παρατήρησε πως είχε κάποιους πόνους στα ούλα του! Αρχικά, νόμιζε πως ήταν ένας συνηθισμένος πόνος στο δόντι και ότι έπρεπε απλά να γίνει αφαίρεση του δοντιού εκείνου. Αφότου, έκανε την αφαίρεση του δοντιού σε ένα νοσοκομείο, ο πόνος δεν υποχώρησε και ο γιατρός του τον συμβούλεψε να επισκεφτεί έναν ειδικό. Έτσι, καθώς έκαναν τις απαραίτητες εξετάσεις, τον διάγνωσαν με προχωρημένο καρκίνο στα ούλα και τον ενημέρωσαν ότι έπρεπε να προχωρήσουν σε χειρουργείο στο οποίο θα του έκοβαν κάποιο κόκκαλο του ποδιού του με σκοπό να το βάλουν στα ούλα του. Ο κ. Φίλμον αρνήθηκε να κάνει το χειρουργείο και πήρε την απόφαση στην καρδιά του, ότι ο Θεός είναι ο μόνος Θεραπευτής!

Ο πόνος που είχε ήταν καθημερινός από το πρωί έως το βράδυ, αλλά επειδή είχε αποφασίσει ότι ο Θεός είναι ο Μέγας Θεραπευτής και Ελευθερωτής, συνέχισε απλά να παίρνει τα χάπια που του έδωσε ο γιατρός και να πηγαίνει κανονικά στη δουλειά του. Παρ’όλη την πίστη του, συχνά βίωνε κάποιες αμφιβολίες και αρνητικές σκέψεις στο μυαλό και την καρδιά του που τον έκαναν μερικές φορές να αναρωτιέται αν ο Θεός είναι πραγματικά μαζί του!

Μέσα σε όλη αυτήν τη δύσκολη περίοδο, ο κ. Φίλμον πήρε την απόφαση να βρει μια λύση στο πρόβλημα του και μέσω της Συναγωγής, Εκκλησίας Όλων Tων Εθνών στο Λάγος της Νιγηρίας, βρήκε τη Χριστιανική Εκκλησία Όλων Των Εθνών – Θεσσαλονίκης. Αμέσως κάλεσε τη γραμμή της προσευχής ώστε να λάβει προσευχή και εκεί εξέφρασε την επιθυμία του να επισκεφτεί την εκκλησία. Χαρούμενος, λοιπόν, έκλεισε τα εισιτήριά του από τη Νορβηγία προς τη Θεσσαλονίκη!

Λαμβάνοντας μέρος στη γραμμή της προσευχής, ο προφήτης Γιώργος Χριστοδούλου τον πλησίασε και του είπε: «Δεν χρειάζεται να έχει αμφιβολία για την παρουσία του Θεού στη ζωή σου. Ο Ιησούς Χριστός είναι ενήμερος για την κατάστασή σου και δεν σε ξέχασε όπως νομίζεις! Είσαι ήδη θεραπευμένος, αλλά από εδώ και πέρα έχεις έναν ρόλο να παίξεις! Πρέπει να αφήσεις πίσω την παλιά σου ζωή, τις κακές συνήθειες, τον θυμό και την απιστία και να έρθεις πιο κοντά στον Ιησού Χριστό! Θα δεις πως ό,τι έγραψες στο πλακάτ θα γίνει παρελθόν! Θα έρθεις πίσω να μοιραστείς την ομολογία σου για τα θαυμάσια έργα που έκανε ο Ιησούς Χριστός στη ζωή σου!».

Αφού έλαβε αυτόν τον προφητικό και καθοδηγητικό λόγο, όντας χαρούμενος, θέλησε να επιβεβαιώσει τα όσα είπε ο προφήτης Γιώργος και ξεκίνησε λέγοντας ότι συχνά αμφέβαλλε για τον Θεό και πολλές φορές άκουγε μια φωνή να του λέει πως πρέπει να πιστέψει, ωστόσο η καρδιά του δυσκολευόταν!

Σχετικά με τις κακές συνήθειες που ανέφερε η προφητεία, είπε πως παρακολουθούσε πορνογραφικό υλικό και ακόμα και όταν γνώρισε τον Ιησού Χριστό αυτή η συνήθεια συνεχίστηκε και οι επιθέσεις της πνευματικής γυναίκας που ερχόταν στα όνειρά του εξακολούθησαν να υπάρχουν ακόμα και όταν παντρεύτηκε!

Ένα ακόμα πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο κ. Φίλμον ήταν το πνεύμα θυμού, το οποίο δεν μπορούσαν να δουν οι γύρω του, παρά μόνο η οικογένειά του, που έμενε στο ίδιο σπίτι μαζί του! Κάθε φορά που εκνευριζόταν, έφευγε από το μέρος που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή με σκοπό να ηρεμήσει. Η γυναίκα του, όμως, τον ακολουθούσε ώστε να προσευχηθούν μαζί και να ηρεμήσει!

Τώρα πια, μετά την προσευχή, αισθάνεται ολοκληρωτικά αλλαγμένος και θεραπευμένος! Ο κ. Φίλμον νιώθει πλέον την παρουσία και τη δύναμη του Θεού συνέχεια μέσα στη ζωή του και υποσχέθηκε στον Θεό, τον Δότη της θεραπείας του, ότι θα τον ακολουθεί για πάντα και θα κάνει τον Ιησού Χριστό τον καλύτερό του φίλο!

Ο Θεός είναι πάντοτε παρών, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Κάθε φορά που αντιμετωπίζεις ασυνήθιστες προκλήσεις, μην απελπίζεσαι. Μπορεί να είναι για να σε προετοιμάσουν για τις ασυνήθιστες ευλογίες που σε περιμένουν, επειδή οι ασυνήθιστες ευλογίες πάντα προσελκύουν ασυνήθιστες προκλήσεις!

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ, ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ…

Στη ζωή, όλοι μας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες και προκλήσεις που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας. Συχνά, η οικονομική αστάθεια, οι ψυχολογικές πιέσεις και οι οικογενειακές συγκρούσεις μπορεί να μας κάνουν να νιώθουμε εγκλωβισμένοι και απεγνωσμένοι. Πολλές φορές, ο Θεός επιτρέπει αυτές τις καταστάσεις για να Τον αναζητήσουμε και να φέρει τη λύση στη ζωή μας, δοξάζοντας το όνομά Του και ενισχύοντας την πίστη μας. Με άλλα λόγια, οι προκλήσεις για τα παιδιά του Θεού, δεν είναι για την καταστροφή μας, αλλά για τη σωτηρία της ψυχής μας!

Ο κ. Βέικο και η κ. Σούβι από τη Φινλανδία, επισκέφθηκαν τη Χριστιανική Εκκλησία Όλων των Εθνών – Θεσσαλονίκης με την πίστη ότι ο Θεός θα ρίξει φως στην υπόθεσή τους. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης των χειρών, ο προφήτης Χαβιέρ είπε στον κ. Βέικο: «Βλέπω οικογενειακή κατάρα. Έχετε περάσει πολλά στη ζωή σας. Φτώχεια, πολύ πόνο, πολλές καταστάσεις. Σήμερα είναι η μέρα που ο Θεός θα σπάσει κάθε αλυσίδα, κάθε οικογενειακή κατάρα που έχει χρησιμοποιήσει ο σατανάς».

Η ευλογία ωστόσο, συνεχίστηκε! Λίγο μετά, ο προφήτης Γιώργος Αθανασιάδης μίλησε στην κ. Σούβι, λέγοντας: «Βλέπω ψυχική διαταραχή στην οικογένεια. Ο σατανάς σάς επιτίθεται με ψυχικές διαταραχές και πρέπει να προσευχηθείτε ενάντια σε αυτές. Ο σατανάς επιτίθεται και σε εσένα τώρα, σου έχει επιτεθεί και στο παρελθόν. Σήμερα αυτό τελειώνει, είναι ένα πράγμα του παρελθόντος, αλλά συνέχισε να προσεύχεσαι για τη χάρη και το έλεος του Θεού στη ζωή σου».

Αργότερα, ο κ. Βέικο επιβεβαίωσε πως έχει υποφέρει από πολλές δυσκολίες στη ζωή του. Από τη γέννησή του είχε ασθένειες, ενώ, γενικότερα, αντιμετώπιζε και οικονομικά προβλήματα, αλλά και δυσκολίες στις σχέσεις του. Το βάρος του πόνου που βίωνε στη ζωή του ήταν τόσο μεγάλο, που κάποιες φορές ευχόταν να μη ζει.

Η κ. Σούβι επιβεβαίωσε ότι η οικογένειά της πράγματι αντιμετώπιζε διάφορες ψυχικές ασθένειες. Η γιαγιά της, οι θείοι και οι θείες της αλλά και τα ξαδέρφια της, όλοι είχαν ψυχολογικά προβλήματα. Κάποιοι, μάλιστα, είχαν πολύ σοβαρά προβλήματα, όπως σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή. Αυτό την είχε επηρεάσει βαθιά, διότι είχε καταλάβει ότι δεν είναι από τον Θεό.

Μετά την προφητεία, ο κ. Βέικο δήλωσε πως ένιωσε μια άμεση φυσική και διανοητική θεραπεία και πια πιστεύει ότι η κατάρα έχει σπάσει! Τώρα, η ευλογία έχει αρχίσει να εισέρχεται στη ζωή του και θα συνεχίσει να αυξάνεται. Το ίδιο πιστεύει και η σύζυγός του.

Με χαρά και ανακούφιση, το ζεύγος υποσχέθηκε να υπηρετούν τον Θεό ως το τέλος της ζωής τους!

Ως χριστιανός, ο αγώνας της επιβίωσης δεν είναι μια προσωπική πρόκληση, αλλά μια πρόκληση εναντίον του Θεού· είναι μια ευκαιρία να τιμήσεις τον Θεό ενώπιον των ανθρώπων! Έτσι, μην απελπίζεσαι, γιατί αν μείνεις κοντά στον Θεό και διαχειριστείς την κατάστασή σου με προσοχή, σύντομα θα ανατραπεί!

ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ: ΠΩΣ Η ΠΙΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ

Το άγχος και η κατάθλιψη έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστα μέρη της σύγχρονης καθημερινότητας, επηρεάζοντας ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού. Με την ένταση και τις απαιτήσεις της ζωής να αυξάνονται, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ψυχικές προκλήσεις που οδηγούν σε συναισθήματα αβεβαιότητας και απογοήτευσης. Ωστόσο, ο Λόγος του Θεού μάς λέει ότι η βάση δεδομένων των σκέψεών μας θα πρέπει να είναι ο Λόγος Του. Όποιος βασίζεται στον Ιησού για κάθε τι δεν θα πέσει σε απογοήτευση, κατάθλιψή ούτε άγχος. Ο Ιησούς προσφέρει ειρήνη και παρηγοριά σε όσους στρέφονται σε Αυτόν, υπενθυμίζοντας ότι η πίστη μπορεί να αποτελέσει θεμέλιο σταθερότητας μέσα στις καταιγίδες της ζωής.

Κατά τη διάρκεια της γραμμής προσευχής, ο άνθρωπος του Θεού, Γιώργος Χριστοδούλου, πλησίασε τον κ. Nτέïβιντ λέγοντάς του τα εξής: «Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τη ζωή σου και να αγχώνεσαι, γιατί αν συνεχίσεις έτσι, βλέπω ότι ασθένεια θα έρθει στη ζωή σου. Θα έχεις πρόβλημα με την καρδιά σου αν συνεχίσεις με αυτό το άγχος, με αυτήν την κατάθλιψη. Αυτό το πνεύμα θα σε αφήσει, αλλά κοίτα να μείνεις κοντά στον Ιησού Χριστό, να διαβάζεις την Αγία Γραφή καθημερινά και όχι μόνο να τη διαβάζεις, αλλά να ζεις σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού. Κάνε τον Λόγο του Θεού το πρότυπο στη ζωή σου. Συνέχισε να προσεύχεσαι, συνέχισε να είσαι κοντά στον Θεό και θα δεις ότι αυτά τα προβλήματα που έχεις στο πλακάτ θα σε αφήσουν. Καθώς προσευχόμαστε τώρα, όλα θα περάσουν».

Έπειτα ο κ. Nτέïβιντ θέλησε να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του προφήτη, υπογραμμίζοντας πως τα τελευταία τρία χρόνια άρχισε να βλέπει εφιάλτες, κάτι που τον έκανε να αισθάνεται αγχωμένος, να χάνει τον ύπνο του και να ανησυχεί για πολλά πράγματα. Ξεκίνησε να υπεραναλύει και να αγχώνεται τόσο για την προσωπική όσο και για την επαγγελματική του ζωή, ειδικά καθώς εργαζόταν στον τομέα της πληροφορικής. Το άγχος που αντιμετώπιζε άρχισε να συσσωρεύεται σε τέτοιο βαθμό που έφτασε να νιώθει συνεχώς αγχωμένος.

Από την άλλη πλευρά, σχετικά με την προσωπική του ζωή, δηλαδή την οικογένειά του, παρόλο που τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους, συχνά θύμωνε. Αν και τους αγαπούσε, ένιωθε ανεξήγητη οργή, γεγονός που τον μπέρδευε διότι δεν καταλάβαινε πώς μπορούσε να νιώθει τόσο θυμωμένος απέναντι σε άτομα για τα οποία έτρεφε βαθιά στοργή.

Όσον αφορά τη σχέση του με τον Θεό, ενώ πριν από τρία χρόνια συνήθιζε να ξυπνά τη νύχτα, να διαβάζει την Αγία Γραφή, να προσεύχεται και στη συνέχεια να κοιμάται ήρεμος, η κατάσταση άλλαξε λόγω της κόπωσης από τους εφιάλτες που είχε. Ως αποτέλεσμα, αδυνατούσε να διαβάσει τον Λόγο του Θεού και η πνευματική του ζωή άρχισε να πέφτει. Οι προσευχές του μειώθηκαν και η σχέση του με τον Θεό επηρεάστηκε αρνητικά.

Με τον καιρό, αποφάσισε να συμβουλευτεί έναν γιατρό, ο οποίος τον διέγνωσε με κατάθλιψη και του συνταγογράφησε κάποια φαρμακευτική αγωγή. Επιπλέον, άρχισε να αντιμετωπίζει κρίσεις πανικού, γεγονός που του προκαλούσε μεγάλη δυσφορία.

Μετά από την προσευχή, συνειδητοποίησε ότι μόνο ο Λόγος του Θεού και η προσευχή θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει την κατάστασή του. Ακόμα, κατάλαβε ότι πρέπει να μείνει κοντά στον Θεό, να μην τα παρατήσει, να μελετά τον Λόγο Του και να ενδυναμώσει τη ζωή του με την προσευχή.

Τέλος η υπόσχεσή του ήταν να υπηρετήσει τον Θεό και να βοηθήσει άλλους ανθρώπους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τη δική του.

Η ώρα της δοκιμασίας σου είναι η αρχή της ομολογίας σου. Όταν ο άνθρωπος εμπιστευτεί απόλυτα τον Θεό και παραμείνει σταθερός στον Λόγο Του, τότε θα δει τις δυσκολίες να μετατρέπονται σε ευλογίες και τη ζωή του να αλλάζει προς το καλύτερο.

Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες που απεικονίζουν τη δύναμη του Ιησού Χριστού να θεραπεύει και να ελευθερώνει όλους εκείνους που προσήλθαν μπροστά Του με πίστη, αναζητώντας θεραπεία, ελευθερία και ευλογία στη ζωή τους!