Στις 27-11-2016, στο μήνυμα με τίτλο “Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΡΙΣΗ” ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης, ανέφερε ότι αρκετοί άνθρωποι κρίνουμε πολύ εύκολα τους γύρω μας, αλλά ο Λόγος του Θεού μάς διδάσκει ότι καθώς κρίνουμε θα μας κρίνουν και οι άλλοι. Η ανθρώπινη κρίση βασίζεται σε αυτά που βλέπουμε, σε αυτά που ακούμε και σε αυτά που μας υποδεικνύει η κατάστασή μας. Αυτού του είδους η κρίση είναι περιορισμένη και δεν μπορεί να κατανοήσει τον Θεό! Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 13:53-58, βλέπουμε ότι ο Ιησούς Χριστός πήγε στην πατρίδα του για να διδάξει τους ανθρώπους με δύναμη και εξουσία. Τους μιλούσε για την αγάπη του Θεού και τους παρότρυνε να μετανοήσουν για να μπουν στη βασιλεία του ουρανού. Εκείνοι, όμως, έβλεπαν τον Ιησού με βάση την ανθρώπινη τους κρίση. Έβλεπαν ότι ήταν ο γιος του μαραγκού που γνώριζαν από παιδί και δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Έτσι, εξαιτίας της απιστίας τους, ο Ιησούς δεν μπόρεσε να κάνει κανένα θαύμα στον τόπο του.  

Όταν βασίζουμε την κρίση μας μόνο σε αυτά που βλέπουμε, που ακούμε και που υποδεικνύει η κατάστασή μας, δεν έχουμε κοιτάξει βαθιά μέσα στην καρδιά μας. Πώς να κατανοήσουμε τον Θεό όταν κρίνουμε με τα ανθρώπινα μέτρα; Πριν μιλήσουμε για κάποιον, πρέπει να κοιτάμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας για να δούμε την άποψη του Θεού. Η άποψη του Θεού βρίσκεται μέσα στον Λόγο Του!

Η 21χρονη δεσποινίς Νικολέττα Ιγιάγκμπορ είχε μόνιμο πρόβλημα με τους γονείς της και γενικότερα με τους ανθρώπους γύρω της. Από τότε που ήταν 14 ετών, ένα ακάθαρτο πνεύμα τη βασάνιζε και την έκανε να μισεί την οικογένειά της. Οι γονείς της προσπαθούσαν να τη βοηθήσουν, προτρέποντάς την να διαβάζει την Αγία Γραφή και να πλησιάσει τον Θεό. Όμως, η Νικολέττα δεν άκουγε κανέναν και συνέχεια βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τους γονείς της. Τσακωνόταν μαζί τους, γιατί είχε διαφορετικά όνειρα και άλλες βλέψεις για τη ζωή της. Οι γονείς της αγωνίζονταν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, επειδή η Νικολέττα ήθελε να μοιάσει στις φίλες της και να γίνει ένα κορίτσι της νύχτας. Αγνοούσε τους γονείς της και είχε σαν πρότυπο τους γονείς των άλλων κοριτσιών.

Έτσι, η καρδιά της Νικολέττας ήταν γεμάτη μίσος, θυμό και απέχθεια για την οικογένειά της. Μάλιστα, όσο περνούσε ο καιρός, ο θυμός της Νικολέττας απέναντι στην οικογένειάς της αυξανόταν επικίνδυνα, κάνοντάς την να απομονώνεται στο δωμάτιό της και να μην επικοινωνεί καθόλου μαζί τους, παρά μονάχα να ασχολείται με πράγματα ανωφελή και ανούσια, όπως για παράδειγμα το facebook. Καθώς οι γονείς της δεν της επέτρεπαν να έχει φίλο, η Νικολέττα δημιούργησε στο μυαλό της έναν φανταστικό φίλο, με τον οποίο διατηρούσε σχέσεις. Αυτό την έκανε να απομακρύνεται από τα αγόρια της ηλικίας της και να μη θέλει ούτε να τα βλέπει. Εκτός από αυτό, εκείνο το διάστημα άρχισε ξαφνικά να βλέπει συνεχώς στα όνειρά της μία γυναίκα, η οποία ισχυριζόταν ότι ήταν η μητέρα της. Αυτή η γυναίκα τη νοιαζόταν πολύ, της αγόραζε όλα τα πράγματα που επιθυμούσε και ήταν πολύ τρυφερή μαζί της.

Έτσι, η Νικολέττα άρχιζε να απομακρύνεται σιγά σιγά από τη μητέρα και από την οικογένειά της, καθώς πίστευε ότι η πραγματική της μητέρα ήταν αυτή η γυναίκα που ερχόταν στον ύπνο της. Ζούσε παγιδευμένη σε έναν παράλληλο κόσμο, νόμιζε ότι η ζωή της ήταν ψεύτικη και ότι κάποια στιγμή θα πήγαινε να βρει τη γυναίκα που έβλεπε στα όνειρά της. Όλο αυτό της δημιουργούσε ακόμα μεγαλύτερη απέχθεια και μίσος προς την πραγματική της οικογένεια. Όσο περνούσε ο καιρός η κατάσταση χειροτέρευε, ώσπου έφτασε σε σημείο να παίρνει εικόνες των γονιών της και να καρφώνει επάνω τους μαχαίρια με σημειώματα που έγραφαν “Θα σας σκοτώσω!”, προσπαθώντας να τους τρομοκρατήσει. Ταυτόχρονα, το πνεύμα του μίσους που βρισκόταν μέσα της, την έκανε να φέρεται με το χειρότερο τρόπο σε καθηγητές και μαθητές, και όλοι παρατηρούσαν σοκαρισμένοι την απαράδεκτη συμπεριφορά της. Τσακωνόταν και χτυπούσε τους συμμαθητές της με το παραμικρό, ενώ παράλληλα μιλούσε με πολύ αγένεια και αυθάδεια στους καθηγητές. Ωστόσο, η διευθύντρια του σχολείου νοιαζόταν για τη Νικολέττα και φώναξε κρυφά μία ψυχολόγο. Όταν, όμως, της μίλησε η γιατρός και η Νικολέττα κατάλαβε ότι ήταν ψυχολόγος, εκνευρίστηκε τόσο πολύ που έκανε ρεζίλι και τη γιατρό και τη διευθύντρια που προσπάθησε να τη βοηθήσει.

Αυτή η ανάρμοστη συμπεριφορά, τα περίεργα όνειρα και η παράλληλη ζωή που είχε η Νικολέττα διήρκησε για πέντε ολόκληρα χρόνια. Μέχρι που ήρθε η στιγμή και έμαθε ότι ο Θεός είναι Ζωντανός. Γνώρισε τη διακονία του προφήτη Τ. Μπ. Τζόσουα και άρχισε να βλέπει Emmanuel TV συνεχώς. Τα μηνύματα που άκουγε άγγιζαν την καρδιά της και, καθώς άκουγε ομολογίες άλλων ανθρώπων που είχαν εμπειριστεί θαύματα στις ζωές τους, ξεκίνησε να συνειδητοποιεί πως κάτι δεν πήγαινε καλά με την ίδια. Καταλάβαινε ότι όδευε προς την καταστροφή και ότι αν συνέχιζε έτσι δε θα υπήρχε μέλλον για αυτήν. Έτσι, πήρε την απόφαση να επισκεφθεί τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών στη Θεσσαλονίκη, όπου και έλαβε την απελευθέρωσή της στο όνομα του Ιησού Χριστού διαμέσου του ανθρώπου του Θεού, Χάρη.

Στις 27-11-2016, η Νικολέττα ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στον Θεό, ομολογώντας την απόλυτη ελευθερία που της χάρισε και το πως η ζωή της άλλαξε μια για πάντα. Μάλιστα, δεν μπορούσε να κρύψει τη συγκίνησή της για αυτήν την αλλαγή και ξεσπώντας σε κλάματα χαράς μπροστά σε όλους δήλωσε: “Tώρα έχω αγάπη, ειρήνη και γαλήνη! Το πνεύμα μίσους και καταστροφής έχει φύγει! Δεν κρατάω πικρίες όπως πριν και αν κάποιος με ενοχλήσει, δεν θυμώνω πια. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που ο Θεός με ελευθέρωσε! Είμαστε πολύ δεμένοι πλέον με τους γονείς μου. Τους ακούω και τους συμβουλεύομαι.”. Από τη στιγμή που η Νικολέττα ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, είδε νέα παιδιά να εργάζονται για τον Θεό, χωρίς να έχουν επιθυμία να ζήσουν μέσα στο σκοτάδι, αλλά μέσα στο πραγματικό φως μαζί με τον Ιησού Χριστό. Έτσι, μπήκε μέσα στην καρδιά της η έντονη επιθυμία να βοηθήσει παιδιά που ζουν στο σκοτάδι και να τους πει τα χαρμόσυνα νέα ότι ο Θεός είναι Ζωντανός! Συμβούλεψε, λοιπόν, όλα τα νέα παιδιά να απομακρυνθούν από τις επιθυμίες της νεαρής ηλικίας, επειδή είναι πρόσκαιρες και οδηγούν στην καταστροφή. Αντίθετα, οι ευλογίες που δίνει ο Ιησούς Χριστός είναι μόνιμες! Πράγματι, οι ευλογίες του κόσμου εμπλουτίζουν το σώμα μας προσωρινά, αλλά οι ευλογίες του Θεού εμπλουτίζουν την ψυχή μας για μία αιωνιότητα.

Η κ. Ντέιζι Ντέλα Κουακού, κάτοικος Αγγλίας, τα τελευταία οχτώ χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα σε διάφορους τομείς της ζωής της. Πιο συγκεκριμένα, στον επαγγελματικό τομέα, παρά τα προσόντα και τις δυνατότητές της υπήρχε πάντα στασιμότητα. Δούλευε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο σαν νοσηλεύτρια και, ενώ όλοι οι συνεργάτες της έπαιρναν προαγωγή, εκείνη δεν κατάφερνε να πάρει κάποια ανώτερη θέση. Συχνά, οι συνάδελφοί της πήγαιναν να ζητήσουν τη συμβουλή ή την καθοδήγησή της για κάποια συνέντευξη που επρόκειτο να δώσουν, προκειμένου να πάρουν μία ανώτερη θέση. Ενώ, όμως, η κ. Ντέιζι ήταν αυτή που τους συμβούλευε, τελικά εκείνοι έπαιρναν τη θέση και την ίδια την απέρριπταν. Έτσι, η σταδιοδρομία της στο δημόσιο τομέα δεν είχε πάρει την τροπή που περίμενε, αφού όλες της οι προσπάθειες να ορθοποδήσει και να ανέβει επαγγελματικά, δεν έβγαζαν πουθενά.

Παράλληλα, ήταν πολύ καλή στη δουλειά της και είχε πάρα πολλές γνώσεις στο αντικείμενό της. Ωστόσο, ενώ την επέλεγαν για να εκπαιδεύσει τους φοιτητές και τα νεότερα άτομα στον τομέα της, το αφεντικό της δεν ήθελε να τη βοηθήσει να πάει μπροστά και δεν της έδινε προαγωγή. Χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο έδειχνε να τη μισεί, αφού δεν μπορούσε ούτε να δουλέψει όταν βρισκόταν στον ίδιο χώρο με την κ. Ντέιζι. Συχνά, μάλιστα, δημιουργούσε σκευωρίες εναντίον της για να την ενοχοποιήσει. Πολλές φορές, τα άτομα που προσπαθούσε να εμπλέξει το αφεντικό στα δόλια σχέδιά του πήγαιναν και της έλεγαν την αλήθεια, επειδή τη συμπαθούσαν και δεν ήθελαν να της κάνουν κακό. Έτσι, έβρισκε πάντα τις πόρτες κλειστές και, λόγω της περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας, δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα που επιθυμούσε για να βελτιώσει τη ζωή της. Βλέποντας ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει στη δουλειά της, αποφάσισε να σταματήσει από το δημόσιο νοσοκομείο και να κάνει το επόμενο βήμα. Ξεκίνησε, λοιπόν, να κάνει μαθήματα και να διαβάζει, ώστε να δώσει εξετάσεις και κάποια στιγμή να μπορεί να δουλεύει αυτόνομα ως ιδιωτική νοσηλεύτρια.

Όμως, τα προβλήματα της κ. Ντέιζι δε σταματούσαν εκεί. Παραπάνω από οχτώ χρόνια είχε εφιάλτες στον ύπνο της! Ένας γιγάντιος άντρας εμφανιζόταν στο όνειρό της, κοιμόταν μαζί της και μάλιστα είχαν δημιουργήσει οικογένεια μαζί. Η κ. Ντέιζι είχε τρία παιδιά με τον πνευματιστικό της σύζυγο, τα οποία αγαπούσε και τα έβλεπε καθώς μεγάλωναν στο πέρασμα του χρόνου. Καθώς οι δαιμονικές επιθέσεις συνεχίζονταν στον ύπνο της, της δημιουργούσαν επιπτώσεις και στον φυσικό κόσμο. Η κ. Ντέιζι δεν ήθελε πια να έρχεται σε επαφή με τον πραγματικό της σύζυγο και, έτσι, δημιουργήθηκε απόσταση στο αντρόγυνο. Επιπλέον, ενώ είχε δύο αγόρια και ένα κορίτσι με τον πνευματιστικό της σύζυγο, στην πραγματική της ζωή δεν κατάφερε ποτέ να κάνει παιδιά. Όταν, μάλιστα, κάποια στιγμή έμεινε έγκυος, απέβαλε και από τότε δεν κατάφερε να συλλάβει ποτέ ξανά.

Η κ. Ντέζι καταλάβαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στη ζωή της. Ενώ αγαπούσε πολύ τους ανθρώπους και φρόντιζε πάντα να τους βοηθάει να προχωρήσουν μπροστά, η ίδια δεν προχωρούσε στη ζωή της. Έτσι, αποφάσισε να επισκεφθεί τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών, και να εμπιστευθεί το πρόβλημά της στα χέρια του Θεού. Στις 27-11-2016, λοιπόν, μπήκε στη γραμμή της προσευχής, με πίστη ότι ο Ιησούς Χριστός θα δώσει ένα τέλος στο μαρτύριό της.

Όταν ο άνθρωπος του Θεού, Χάρης την άγγιξε και προσευχήθηκε για αυτήν, ένιωσε μία τεράστια δύναμη να πέφτει επάνω της και δεν μπορούσε να σταθεί πλέον στα πόδια της, μέχρι που έχασε τον έλεγχο του σώματός της και το ακάθαρτο πνεύμα που βρισκόταν μέσα της, άρχισε να ομολογεί με δυνατή φωνή: “Θα τη σκοτώσω! Αγαπάει τους πάντες, ενδιαφέρεται για όλους! Της προκαλώ στασιμότητα! Εργάζεται σκληρά, αλλά δεν έχει προαγωγή… Όλη την ημέρα μελετάει… Το αφεντικό της τη μισεί, επειδή έχει φως επάνω της! Την έχω μπλοκάρει, δεν μπορεί να πάει μπροστά… Δουλεύει σκληρά, αλλά σκορπάω τα χρήματά της! Θέλω να πεθάνει, είναι αστέρι… Μπήκα μέσα της από τα όνειρα!”. Τότε ο άνθρωπος του Θεού επιτίμησε το δαιμόνιο, το οποίο βγήκε έξω από αυτήν στο παντοδύναμο όνομα του Ιησού Χριστού!

Η κ. Ντέιζι, χαρούμενη και βαθιά συγκινημένη, δοξάζει και ευχαριστεί τον Θεό για τη χάρη Του στη ζωή της, γνωρίζοντας ότι μία καινούρια σελίδα ξεκινάει για αυτήν. Ελεύθερη πια, απολαμβάνει τη γαλήνη και την ηρεμία που μόνο ο Ιησούς Χριστός χαρίζει και υπόσχεται να Τον υπηρετεί για το υπόλοιπο της ζωής της!

Η κ. Ντέιζι έκανε ένα βήμα πίστης και η ζωή της άλλαξε μια για πάντα! Οποιαδήποτε και αν είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζεις, μην αμφιβάλλεις ποτέ για την επιθυμία ή την ικανότητα του Θεού να σε βοηθήσει. Ο Λόγος του Θεού λέει: “Ζητείτε και θα σας δοθεί, κρούετε και θα σας ανοιχτεί”. Η συνάντησή σου με τον Ιησού Χριστό είναι κάτι το θείο. Μπορεί να μην το γνωρίζεις, αλλά υπάρχει μία ημέρα που ο Θεός θέλει να σε συναντήσει. Αν ψάχνεις και εσύ τη λύση στο πρόβλημά σου, ήρθε η ώρα να κάνεις το δικό σου βήμα πίστης!

Όταν ο Θεός πει ναι, καμία δύναμη και καμία εξουσία δεν μπορεί να πει όχι! Στις παρακάτω φωτογραφίες από τις 27-11-2016, βλέπουμε πώς το χρίσμα του Θεού έσπασε κάθε αλυσίδα και έδιωξε κάθε δύναμη του σκότους από τις ζωές των ανθρώπων, οι οποίοι έψαξαν να βρουν λύση στον Παντοδύναμο Θεό!