Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ

Τι υπέροχο προνόμιο να βρισκόμαστε στην παρουσία του Θεού, που η δύναμή Του αναπαύεται και ενεργεί ανάμεσα στα παιδιά Του! Έτσι θα πρέπει να ένιωσαν και οι επισκέπτες της Συναγωγής, Εκκλησίας Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, που είχαν το προνόμιο να παρευρεθούν στη συνάθροιση της Κυριακής!

Στο μήνυμα που κήρυξε ο προφήτης Σταύρος, με τίτλο «Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ», προλόγισε λέγοντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βρεθεί σε θέση είτε να παρατηρούν άλλους ανθρώπους να μαλώνουν με κάποιον, να αδικούν ή να κλέβουν είτε άλλους ανθρώπους να βοηθούν και να υπερασπίζονται τον διπλανό τους. Αναφέροντας αυτά, θέλησε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πολύ σπάνια οι άνθρωποι παίρνουν θέση για να φέρουν κάποια ουσιαστική αλλαγή γύρω τους, διαχωρίζοντάς τους, μάλιστα, σε 3 κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία ανθρώπων, παρατήρησε, είναι αυτοί που κάνουν πράγματα να συμβαίνουν. Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των ανθρώπων που βλέπουν τα πράγματα να συμβαίνουν και η τρίτη είναι αυτή των ανθρώπων που αναρωτιούνται τι ακριβώς συνέβη! Κάτι άξιο προσοχής είναι ότι οι άνθρωποι της δεύτερης κατηγορίας, δηλαδή αυτοί που τους αρέσει να βλέπουν πράγματα να συμβαίνουν, έχουν ιδιαίτερο πάθος με το να βρίσκονται σε αυτήν την κατηγορία, δηλαδή να μην επεμβαίνουν στις εξελίξεις, αλλά να παραμένουν ουδέτεροι.

Μέσα από τον Λόγο του Θεού, ο προφήτης σχετικά με τις τρεις αυτές κατηγορίες ανθρώπων, διάβασε αρκετά εδάφια από το Α’ Σαμουήλ 17, αναφερόμενος στην ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ. Κατέληξε ότι η ζωή δεν είναι ένα σύμπλεγμα συναντήσεων ή ένας παιχνιδότοπος, αλλά ένα πεδίο μάχης μεταξύ του καλού και του κακού, του φωτός και του σκότους, που λαμβάνει χώρα στο μυαλό καθημερινά και όπου μόνο οι σοβαροί στον νου βγαίνουν νικητές. Έτσι συνέβη και με τον Δαβίδ, που άκουσε τη φωνή της συνείδησής του, κόντρα στη λογική, και έτσι κατάφερε να επικρατήσει του Γολιάθ. Σε αντιδιαστολή με την κατηγορία ανθρώπων στην οποία ανήκει ο Δαβίδ, δηλαδή την κατηγορία των ανθρώπων που κάνουν πράγματα να συμβούν, πρόσθεσε, η πλειοψηφία των ανθρώπων, δηλαδή οι ουδέτεροι, αναμένουν φοβισμένοι κάποιον σωτήρα να ενεργήσει υπέρ τους, χωρίς να έχουν την πρόθεση να μπουν οι ίδιοι στη διαδικασία. Ωστόσο, τόνισε, η νίκη του Ιησού Χριστού δεν είναι για αυτούς που τα παρατάνε, ούτε γι’ αυτούς που κάθονται με σταυρωμένα χέρια και απλά παρατηρούν αμέτοχοι τα γεγονότα, αλλά για αυτούς που παίρνουν θέση, στέκονται για αυτά που πιστεύουν και τολμούν να λύσουν τα προβλήματα που οι άλλοι αποφεύγουν!

Ο προφήτης, συνεχίζοντας, επέστησε την προσοχή του κοινού, λέγοντας πως καθημερινά υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που βρίσκονται σε ανάγκη και ταλαιπωρούνται, ενώ έχουμε αυτό ακριβώς που τους λείπει και χρειάζονται, όμως δεν παίζουμε τον ρόλο μας. Στη συνέχεια, θέλησε να μοιραστεί τα εξής εδάφια, από το βιβλίο του Ιάκωβου 4:4: «Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού» και από την Αποκάλυψη 3:15: «Ξέρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσουν ψυχρός ή ζεστός». Αναλύοντας περαιτέρω τα παραπάνω εδάφια, τόνισε ότι ο Λόγος του Θεού δεν είναι για να μας κατακρίνει, αλλά για να μας αφυπνίσει, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει ουδέτερη κατάσταση ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος ούτε και ουδέτερη βασιλεία. Μάλιστα, πολύ χαρακτηριστικά είπε, ότι η ουδετερότητα είναι μια παράταση προς την ήττα και τον όλεθρο. Πηγαίνοντας ακόμη ένα βήμα παραπέρα, υπογράμμισε ότι την έσχατη ημέρα δεν θα μας ζητηθεί ο λόγος μόνο για τα λάθη που διαπράξαμε, αλλά και για όλες τις φορές που γνωρίζαμε ποιο ήταν το σωστό και δεν το πράξαμε.

Τελικά, ο άνθρωπος του Θεού συμπέρανε, ότι αυτός που επιθυμεί τη νίκη, την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία πρέπει να είναι έτοιμος να αγκαλιάσει τον πόλεμο, επειδή η νίκη και όλα τα παράγωγά της είναι προϊόντα του πολέμου! Σαν τον Δαβίδ, επομένως, ο οποίος δεν βασίστηκε στη δική του ανθρώπινη δύναμη αλλά στο όνομα του Κυρίου, έτσι παρότρυνε τους παρευρισκόμενους, να έχουν τη βεβαιότητα ότι εκείνοι και ο Θεός είναι πλειοψηφία, οπότε τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εναντίον τους!

Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΘΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ!

Η κ. Σεραφίμα και η μητέρα της, κ. Ντάλι, από την Εσθονία, αποφάσισαν να επισκεφθούν ξανά τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, για να ομολογήσουν αυτή τη φορά πώς το χέρι του Θεού ενήργησε παντοδύναμα στις ζωές τους!

Κατά τη διάρκεια της γραμμής της προσευχής, καθώς ο άνθρωπος του Θεού Σορίν προσευχόταν για την κ. Σεραφίμα, το Πνεύμα του Θεού την εντόπισε, δίνοντάς της τον εξής προφητικό λόγο: «Ο σατανάς σού επιτίθεται με αρνητικές σκέψεις και σε κάνει να νιώθεις ανάξια. Δεν έχεις καλή γνώμη για τον εαυτό σου. Αλλά ο Θεός σε αγαπάει και στον Ιησού Χριστό είσαι η κόρη Του! Άφησε τον Λόγο του Θεού να καθορίσει το ποια είσαι!».

Η κ. Σεραφίμα ξεκίνησε λέγοντας πως η διανοητική διαταραχή άρχισε σε νεαρή ηλικία στη ζωή της, και ήταν αρκετά δύσκολο για αυτήν να συνεχίσει να ζει, καθώς δεν μπορούσε να κάνει αρκετά πράγματα στη ζωή της.

Πιο αναλυτικά, δεν μπορούσε να κατανοήσει το σχολικό της πρόγραμμα και τους καθηγητές της. Δεν μπορούσε να έχει σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω της. Δεν λειτουργούσε σωστά το μυαλό της, όπως ανέφερε η ίδια. Πολλές φορές, μάλιστα, σύγκρινε τον εαυτό της με τις αδερφές της, και διαπίστωνε πως οι αδερφές της ήταν αρκετά έξυπνες και μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα στις ζωές τους, σε αντίθεση με αυτήν. Μάλιστα, αντιμετώπιζε το πρόβλημα της αμνησίας, καθώς είχε δυσκολίες με το να αναγνωρίζει τοποθεσίες. Ακόμα, το πρόβλημα της διανοητικότητας την επηρέασε καθώς δεν μπορούσε να ντυθεί σεμνά με τα ρούχα της, διότι φορούσε ρούχα που δεν ήταν κατάλληλα για αυτήν.

Όταν επισκέφθηκαν τον γιατρό, ο γιατρός τής είπε πως έχει διανοητική διαταραχή, και μάλιστα σε βαθύ στάδιο.

Επιπλέον, οι σκέψεις της ήταν «βομβαρδισμένες» με αρνητικότητα! Δεν μπορούσε να αποδεχθεί τον εαυτό της, λόγω των πολλών ελλείψεων που είχε ως άνθρωπος. Έτσι, προσπαθούσε να μοιάσει όλο και περισσότερο στους άλλους ανθρώπους.

Σε αυτό το σημείο θέλησε να επιβεβαιώσει και η κ. Ντάλι, η μητέρα της κ. Σεραφίμα, λέγοντας πως όλα ξεκίνησαν όταν η κ. Σεραφίμα ήταν 3 ετών, καθώς εμπειριζόταν πισωγύρισμα σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Δεν μπορούσε να θυμηθεί και να σκεφτεί σωστά. Μάλιστα, είχε θέμα με τα ρούχα της, καθώς έβλεπε την ντουλάπα της και δεν μπορούσε να αποφασίσει τι να φορέσει. Ο γιατρός πρότεινε να πάνε την κόρη της σε ένα σχολείο με ειδικές ανάγκες, και να έχει μία δασκάλα για ειδικές ανάγκες. Επίσης, εμπειριζόταν ζαλάδες, ένιωθε αδυναμία, και ως αποτέλεσμα, μία μέρα, καθώς είχε βρεθεί σε μία κατασκήνωση και έπαιζε ποδόσφαιρο, έχασε τις αισθήσεις της και λιποθύμησε στο γρασίδι.

Την ίδια μέρα, μάλιστα, που η κ. Σεραφίμα μπήκε στη γραμμή της προσευχής, έλαβε και έναν ακόμη προφητικό λόγο από την προφήτισσα Ευγενία, καθώς της είπε πως: «Ο Θεός σε αγαπάει! Αλλά έχεις άγχος μέσα σου. Οι άνθρωποι θέλουν να σε βοηθήσουν, αλλά εσύ αρνείσαι. Πρέπει να ανοίγεις την καρδιά σου για τον Θεό, ώστε να έρθει ο Θεός στην καρδιά σου και να σου δώσει χαρά και ζωή! Επειδή είναι σαν να ζεις αλλά να μη ζεις. Πρέπει κάθε μέρα να μελετάς τον Λόγο του Θεού, και η ζωή σου θα αλλάξει. Και αυτά που έγραψες στο πλακάτ θα φύγουν!».

Η κ. Σεραφίμα ομολόγησε πως δύο χρόνια πριν ζούσε, αλλά ήταν σαν να μη ζούσε. Δεν είχε τη δύναμη να γελάσει και να χαρεί. Ακόμα, όταν έλαβε τον προφητικό λόγο ξαφνιάστηκε, γιατί μόνο η ίδια γνώριζε τι περνούσε! Είχε αυτοκτονικές σκέψεις, έβλεπε αυτοκίνητα να περνάνε και αυτές οι σκέψεις τής έλεγαν να πάει στον δρόμο για να τη χτυπήσουν τα αυτοκίνητα και να σκοτωθεί!

Με τη χάρη του Θεού, λοιπόν, όταν ήρθε και μπήκε στη γραμμή προσευχής, ο Θεός τη θεράπευσε. Πράγματι, όταν Θεός μάς θεραπεύει, μας θεραπεύει αποτελεσματικά και το κάνει για τη σωτηρία της ψυχής μας!

Όλα έχουν αλλάξει για την κ. Σεραφίμα, καθώς είναι πλέον χαρούμενη! Αγαπάει τους ανθρώπους και την αγαπάνε επίσης! Ο Θεός τη θεράπευσε από τη διανοητική διαταραχή! Ακόμα, δεν φοβάται να ταξιδέψει στο εξωτερικό. Όταν ταξίδεψε από την Ελλάδα πίσω στη χώρα της, έκαναν μία στάση με τη μητέρα της στην Τουρκία, και η κ. Σεραφίμα, άρχισε να δίνει συμβουλές στη μητέρα της, ώστε να μην\ χαθούν στο αεροδρόμιο! Προς δόξα Θεού, μπορεί και είναι σε θέση να δίνει συμβουλές στη μητέρα της. Ακόμα, δεν έχει πονοκέφαλο. Εργάζεται πολύ καλά και έχει καλή υγεία. Μάλιστα, σκοπεύει να σπουδάσει τέσσερεις νέες γλώσσες!

Επίσης, η μητέρα της κ. Σεραφίμα, είπε πως η κόρη της έχει πιο πολύ αγάπη, χαρά και γέλιο στη ζωή της. Πλέον, βοηθάει τον κόσμο, ενώ παλιά τη βοηθούσαν μόνο. Βλέπει δηλαδή μία θετική πρόοδο στη ζωή της!

Ο Θεός ευλόγησε και την κ. Ντάλι, καθώς όταν ήρθε και έλαβε μέρος στη γραμμή προσευχής, ο άνθρωπος του Θεού Σορίν προσευχήθηκε για αυτήν, και η ζωή της δεν ήταν, πια, η ίδια!

Συγκεκριμένα, είχε κατάθλιψη επειδή η μεγαλύτερη κόρη της είχε πεθάνει μερικά χρόνια πριν. Αυτό την επηρέασε αρκετά, καθώς είχε βαριάς μορφής κατάθλιψη.

Οι καθημερινές δυσκολίες που αντιμετώπιζε την έκαναν να μη θέλει να ζει! Δεν ήθελε να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη ούτε και να ντύνεται προσέχοντας τον εαυτό της. Για να αποφύγει αυτό το πρόβλημα και να ξεχαστεί, προσπαθούσε να βλέπει ταινίες στην τηλεόραση. Τα παιδιά της και οι συγγενείς της προσπαθούσαν να την ενθαρρύνουν, αλλά χωρίς κάποιο αποτέλεσμα.

Προς δόξα Θεού, μετά από την προσευχή που έλαβε από τον άνθρωπο του Θεού δεν έχει κατάθλιψη!

Η συμβουλή της προς το εκκλησίασμα είναι να εμπιστεύονται και να αναζητούν τον Θεό, διότι μόνο Αυτός έχει την απάντηση στο πρόβλημά μας! Είναι ικανός να μετατρέψει τα πάντα προς όφελός μας! Η υπόσχεσή της προς τον Παντοδύναμο Θεό είναι να αναζητήσει περισσότερο και περισσότερο την παρουσία Του!

Κλείνοντας την υπέροχη ομολογία τους, η κ. Σεραφίμα συμβούλεψε το εκκλησίασμα να αναζητούν τον Θεό! Η υπόσχεσή της προς τον Δημιουργό της είναι να Τον υπηρετήσει με όλη της την καρδιά και όλη της τη ζωή!

Όταν ο Θεός λέει «Ναι», κανένας άνθρωπος και κανένας διάβολος δεν μπορεί να πει «Όχι». Δόξα στον Παντοδύναμο Θεό για τη χάρη και το έλεός Του στις ζωές των παιδιών Του!

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ – ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ: ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Η κ. Πάολα επισκέφθηκε τη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, από την Αγγλία, για να δει από πρώτο χέρι τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού να εργάζεται! Όπως παραδέχτηκε, έμαθε για τη διακονία αφότου άκουσε τον χρισμένο ύμνο «ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΘΕΟΣ», που είναι αναρτημένος στο κανάλι της εκκλησίας.

Καθώς η κ. Πάολα έλαβε μέρος στη γραμμή προσευχής με πίστη στην καρδιά της, το Πνεύμα του Θεού δεν την προσπέρασε! Έτσι, όταν ο άνθρωπος του Θεού Σταύρος προσευχήθηκε για εκείνη, ένα ακάθαρτο πνεύμα εκδηλώθηκε, λέγοντας τα εξής: «Θέλω να τη σκοτώσω! Είμαστε η αρρώστια, ο θάνατος, το τραύμα… Όλοι θέλουν να τη σκοτώσουν! Της προξένησα τραύμα, φόβο, να κακοποιηθεί, να τη βιάσουν, φόβος! Θέλω να την καταστρέψω με κάθε μέσο, να καταστρέψω τη δουλειά της, να την καταστρέψω, να μην μπορεί να κάνει τίποτα! Είμαι εδώ πολλά χρόνια, από την κοιλιά της μητέρας της…». Στη συνέχεια ο άνθρωπος του Θεού επιτίμησε το ακάθαρτο πνεύμα να φύγει, στο όνομα του Ιησού Χριστού!

Σοκαρισμένη από τη συνολική της εμπειρία αλλά και επιτέλους ελεύθερη, αργότερα επιβεβαίωσε τα λόγια που είπε το ακάθαρτο πνεύμα ως 100% αληθή, εξιστορώντας τους τρόπους με τους οποίους ο διάβολος την ταλαιπωρούσε σε όλη της τη ζωή. Αρχικά, όσον αφορά την κακοποίηση, το τραύμα, και τον φόβο, η κ. Πάολα ανέφερε πως από πολύ μικρή ηλικία έχει υποστεί βαριά κακοποίηση, η οποία την ακολούθησε και αργότερα στη ζωή της. Έτσι, είχε πολλές τραυματικές εμπειρίες από παιδί μέχρι και στην ενήλικη ζωή της.

Όσον αφορά την αρρώστια, η ίδια υπογράμμισε πως επί χρόνια υπέφερε με διαφόρων ειδών σοβαρές αλλεργίες και δυσανεξίες, αναγκάζοντάς την να είναι σε έναν συνεχή αγώνα για την επιβίωσή της. Η διατροφή της περιοριζόταν, και τη διακατείχε ένας φοβερός πόνος στο στομάχι. Οι δυσκολίες με την υγεία της την επηρέασαν υπερβολικά αρνητικά, καθώς αισθανόταν εγκλωβισμένη, σαν ο διάβολος να προσπαθούσε με κάθε τρόπο να την ακινητοποιήσει, να την κάνει ανίκανη! Όχι μόνο ήταν εξασθενημένη από το να πολεμάει συνεχώς με αυτό το πρόβλημα, αλλά και πολλές φορές ένιωσε ότι ο θάνατος ήταν κοντά της! Για παράδειγμα, μια φορά, στα ξαφνικά, αρρώστησε από ένα βακτήριο που προκαλεί πολλή αιμορραγία, και έτσι αιμορραγούσε τόσο βαριά στην κοιλιακή χώρα, που έπρεπε να της κάνουν μετάγγιση αίματος! Όπως εξήγησε, ο Θεός την έχει σώσει πάρα πολλές φορές από παρόμοιες επικίνδυνες καταστάσεις.

Λόγω των παραπάνω, είχε φτάσει στο σημείο να παίρνει πάρα πολλά φάρμακα. Όπως δήλωσε, παρότι πολλές φορές τα φάρμακα την προφύλασσαν και τη βοηθούσαν, δεν μπορούσαν να εξαλείψουν τη ρίζα του προβλήματός της…

Έπειτα από την προσευχή που έλαβε, αισθάνθηκε σπουδαία ανακούφιση και έχει την ελπίδα ότι τώρα θα αρχίσει να ζει στ’ αλήθεια! Υποσχέθηκε στον Θεό, με τη χάρη Του, να Του είναι υπάκουη και να καθοδηγείται από Εκείνον.

Όταν ο Θεός είναι εμπλεκόμενος στη μάχη σου, θα έχεις βέβαιη νίκη, επειδή η έκταση της φροντίδας Του και το μέγεθος της δύναμής Του στις ζωές μας εξασθενεί και απογοητεύει τους εχθρούς μας!

Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΕΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΑΝΤΡΑ…

Η κ. Πατρίσια ήρθε στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών Θεσσαλονίκης, για να δει το χέρι του Θεού να ενεργεί στη ζωή της. Την ώρα της γραμμής προσευχής και καθώς το χρίσμα του Θεού ενεργούσε διαμέσου του ανθρώπου του Θεού Σταύρου, ένας προφητικός Λόγος τής αποκαλύφθηκε με τα εξής λόγια: «Ένας άνδρας ήρθε στο όνειρό σου και κοιμήθηκε μαζί σου, μετά από αυτό διάφορα προβλήματα ξεκίνησαν στη ζωή σου. Σήμερα, θα ελευθερωθείς από αυτό και όλα θα πάνε καλά!».

Μετά από την πολυπόθητη ελευθερία της, η κ. Πατρίσια θέλησε να επιβεβαιώσει τα προφητικά λόγια που έλαβε. Άρχισε εξηγώντας ότι, πράγματι, κάθε βράδυ ένας άνδρας ερχόταν στο όνειρό της για να πλαγιάσει μαζί της. Τα όνειρα αυτά τα γνώριζε μόνο ο σύζυγός της, διότι του τα είχε εκμυστηρευτεί. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν στη ζωή της διάφορα προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα, το 2004 ξεκίνησε να νιώθει ένα πολύ επίπονο μούδιασμα στο σώμα της. Όταν επισκέφθηκε τον γιατρό, εκείνος τής είπε ότι δεν μπορούσε να βρει την αιτία του πόνου. Όταν ξεκινούσε αυτό το μούδιασμα στο σώμα της, έπρεπε να πατάει τη φλέβα της για να νιώσει ανακούφιση από αυτόν τον αφόρητο πόνο . επίσης, είχε πρησμένα πόδια, ινομυώματα, και μια ανοιχτή βαλβίδα στην καρδιά… Τα προβλήματα αυτά ξεκίνησαν ξαφνικά, και έπρεπε να βασίζεται σε παυσίπονα για να μπορεί να αντέξει τον πόνο της περιόδου της, εξαιτίας των ινομυωμάτων.

Έτσι, η κ. Πατρίσια έβλεπε τα χρόνια να περνάνε, αλλά ήξερε ότι ο Θεός θα την ελευθερώσει από όλα αυτά μια μέρα! Αυτή η μέρα ήρθε, και μετά την προσευχή ένιωσε τεράστια ευγνωμοσύνη προς τον Παντοδύναμο Θεό! Τέλος, υποσχέθηκε να Τον υπηρετήσει όλες τις ημέρες της ζωής της!

Ως χριστιανοί έχουμε διαταχθεί να περπατάμε τα μικρά βήματα της πίστης με υπομονή, επειδή δεν υπάρχει συντομότερος δρόμος προς την πνευματική ωριμότητα. Με υπομονή και πίστη στον Θεό θα μπορέσεις και εσύ να λάβεις το άνοιγμα, τη θεραπεία, και την ευλογία που αναζητάς!

Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε πιστούς από όλον τον κόσμο που ήρθαν στη Συναγωγή, Εκκλησία Όλων των Εθνών στη Θεσσαλονίκη, ώστε να δουν το χρίσμα του Θεού να ενεργεί μεγαλεία και θαυμαστά ανάμεσά τους!